Weet je wat cynisch is? Toen ik klein was, zag ik wel eens kindjes in arme landen op tv die het heel kut vonden dat ze niet naar school konden. Ik kon toen niet begrijpen waarom zij dat nou zo verschrikkelijk vonden. Juist chill toch? Well, so that was a fucking lie.

Nu mogen wij niet naar school. En hoewel wij nog wel online les krijgen, ben ik ondertussen wel gaan inzien waarom het zo belangrijk is om naar school te gaan. Want echt 'les' zou ik wat we nu doen niet willen noemen.

De sleur

Ie-de-re dag is hetzelfde. Je staat op, volgt wat lessen met je aandacht maar half erbij, kijkt wat Netflix, stelt huiswerk uit, maakt het uiteindelijk toch, gamet wat, en gaat te laat slapen. De eerste weken was dit best leuk, maar inmiddels ben ik er helemaal klaar mee. 

Het vervelendste hieraan vind ik dat er totaal geen perspectief is wanneer het wel beter wordt. Ja, de scholen zijn inmiddels weer open, voor maar liefst anderhalve dag per week. Leuk gebaar hoor, maar kom op, dit zet toch geen zoden aan de dijk?

De les zelf

Waar zal ik beginnen? Om te beginnen klinken docenten vaak alsof ze het zelf ook niet meer zien zitten. In een fysieke les weten de meesten wel met enige enthousiasme de stof over te brengen, maar nu klinken ze echt als monotone, depressieve en emotieloze zombies. En ja, dit kan aan mij liggen, maar ik hou dit echt niet 50 minuten vol en haak dus af.

Interactie

En zelfs als een docent enthousiast weet te zijn, zijn de leerlingen het niet. En ergens kan ik ze geen ongelijk geven. Online onderwijs werkt nou niet bepaald motiverend en als een docent wat zegt of vraagt, is er geen snel antwoord. Hierdoor heb ik meer het idee dat ik naar een uitlegvideo kijk, dan in een les zit. Ik denk dat het zo veel zou helpen als iedereen ff niet zo moeilijk doet, webcam aanzet, en gewoon vlotjes op een docent zou reageren om zo íets van een 'normale klassfeer te krijgen'. 

"Jullie hebben nu lekker veel tijd voor huiswerk?"

Haha. Nee. Ik kan maar een beperkte tijd thuis efficiënt werken, en daarna is het gewoon klaar. En dat is ongeveer zodra ik klaar ben met mijn laatste les. Ik weet dat er in de les weinig gebeurt, en snap heus dat je dan zelf extra werk moet doen om niet achter te gaan lopen, maar ons met bergen werk opzadelen is niet eerlijk. 

Ik ben er ondertussen gewoon een beetje klaar mee. Ik had niet gedacht dat ik dit ooit zou zeggen, maar ik verlang ernaar om weer fulltime naar naar school te kunnen gaan. Want op deze manier les krijgen… Het deugt van geen kanten...