De Bijbel is niet echt een boek dat je oppakt met de insteek: hmmm, even lekker smullen. Terwijl de verhalen die erin staan soms best ruig en spannend zijn. Waarom niet een bijbelverhaal lekker smeuïg verfilmen? Volgens mij moet de regisseur van de film Exodus: Gods and Kings zoiets gedacht hebben.

Guttegut, wat zijn er tegenwoordig toch veel films in de bioscoop! Gelukkig is Lotte er om je de helpende hand te bieden: elke maand kiest ze er twee uit om te checken of het je zuurverdiende geld waard is. Deze week: sensatiespektakel Exodus: Gods and Kings

Het verhaal begint bij de koninklijke broers Ramses en Mozes. Ramses is een beetje een op rijkdom gefixeerde zak, dus hun farao-vader vertrouwt Mozes toe dat hij eigenlijk liever had dat Mozes in plaats van eerstgeborene Ramses de troonopvolger zou zijn. Helaas: de farao sterft en Ramses neemt de troon over. Hij is geen lieverdje en Mozes besluit te vertrekken. Oh ja: hij blijkt misschien ook Hebreeuws te zijn, terwijl z'n broer dat volk juist lekker aan het onderdrukken is. 

Mozes sticht een gezin bij een berggeit-vrouwtje en blijft daar zeven jaar, tot hij plots heel erg de drang krijgt om een of andere berg te beklimmen. Daar spreekt God hem toe: hij beveelt Mozes om het Hebreeuwse volk te bevrijden, want wat Ramses aan het doen is, dakannechnie. Maar uiteraard is dat makkelijker gezegd dan gedaan.

Rode zee

Nu woon ik dus op de Veluwe, waar de Bijbel pontificaal op je paplepel ligt. Ik ken dus nog steeds van die kekke basisschool-liedjes: 'hoeeee kwam Mozes door de róóóde zee'? Vandaar dat ik als Mozes-kenner hier en daar dacht van yo, ehm, ik wil niet veel zeggen hoor, maar zo gaat het dus níet. 

Voorbeelden: God is in de Bijbel best een aardige knakker. In Exodus wordt God echter gespeeld door een klein, Brits ventje (sowieso raar) die kneiterirritant en niet bepaald vriendelijk is (helemaal raar). En zeg je Mozes, dan zeg je: magistrale Rode Zee-splitsing! Ik zat er klaar voor, puntje van m'n stoel, en toen: niks. De zee splijt niet. Er is helemaal geen splitsing, ze gaan er niet doorheen. Hoeeee kwam Mozes door de róóó- oh. Niet.

Blanke Egyptenaren

Maar het vervelendst vond ik nog dat de film wel heel erg sensatie-gericht is, alsof 'ie voor kijkers van RTL7 is gemaakt. Je knippert even met je ogen en er is weer een tsunami/afbrokkelende berg/veldslag. In het begin wel leuk om naar te kijken, maar dan gaat het vervelen. En dan duurt deze film (2,5 uur!) wel heel erg lang. Ik heb dertien keer gegaapt uit pure verveling. Goede sensatiefilms maken me superblij, maar de balans tussen actie en een verhaal vertellen is belangrijk en mist hier totaal. 

En dan zijn er nog triljoen andere dingen. Waarom zijn de acteurs blank terwijl het Egyptenaren moeten voorstellen? Waarom is de enige neger in de film een bandiet? Waarom lijkt Ramses toch zo op een schildpad? Waarom steek je 140 miljoen dollar en verschrikkelijk veel moeite in zo'n kutfilm? Maak eens wat tofs, Hollywood. Kan ik weer wat leuks recenseren. 

Welke blogs moet je zeker nog eens (her)lezen? Welke films mag je niet gemist hebben in 2014? Wat zijn de vijf beste boeken van het jaar? Dit en nog véél meer lees je in ons Jaaroverzicht.