Niet naar school hoeven en lessen online volgen. Misschien klinkt dat als muziek in je oren, maar er zijn scholieren die niet anders kunnen. Bijvoorbeeld doordat ze ziek zijn. Zo ook de achttienjarige Emmaly, die een groot deel van de middelbare school thuis heeft moeten doormaken. Door de ziekte die ze heeft, was ze een tijd lang niet in staat om net als haar klasgenoten gewoon les te volgen.

Bij Emmaly begint de ellende tijdens covid. Terwijl een groot deel van de bevolking hier inmiddels al hersteld van is, zijn er ook genoeg die blijvende klachten ervaren. Emmaly krijgt in het begin van haar derde jaar op de havo long covid. Ze weet hier een lange tijd mee om te gaan, maar op een gegeven moment wordt het haar te veel: "Ik kreeg veel last van vermoeidheid en duizeligheid", vertelt ze. "Ik merkte dat het steeds moeilijker werd om naar school te gaan." Ze blijft de rest van het jaar thuis en gaat tijdens de vierde voor een deel naar school. Ze kiest er dan steeds zelf voor welke lessen ze wel volgt en welke niet.

Examens

Als Emmaly naar de vijfde gaat, verspreidt ze haar examens over twee jaar. Ze verdeelt de vakken over de jaren en kiest voor een mix van moeilijke en makkelijke vakken: "Ik heb wiskunde in het eerste jaar gedaan, omdat dat mijn lastigste vak was. Ik deed in dat jaar ook aardrijkskunde, want dat vind ik juist heel makkelijk. Zo kon ik mijn focus beter verdelen over al mijn toetsen."

In het tweede jaar doet ze hetzelfde en krijgt ze van alle kanten hulp voor haar examenjaren. Ze volgt bijles bij leerlingen uit hogere leerjaren, maar ook van vriendinnen uit haar klas. Haar ouders vragen Ziezon om hulp, een organisatie die ondersteuning biedt aan leerlingen met langdurige ziektes, die het één en ander regelt bij haar op school. Zo mag ze schoolexamens maken in aparte lokalen op school en mag ze de eindexamens ook thuis maken, onder toezicht. Ze weet uiteindelijk te slagen zonder ook maar één herexamen, waar ze erg trots op is. 

Creatieve oplossingen

Ondanks de beperkte mogelijkheden weet Emmaly het beste ervan te maken tijdens haar schoolcarrière. Dankzij een apparaat in de klas kan ze lessen op afstand volgen: "Ik koos de lessen die het meest nodig waren, maar de rest leerde ik zelf. Ik heb uiteindelijk niet het gevoel dat ik een achterstand heb opgelopen." Toch gaan sommige dingen wat minder, zoals het sociaal contact met anderen. Door haar ziekte verliest ze voor een tijdje contact met leeftijdgenoten, maar ook hier wordt een oplossing voor bedacht: "Mijn moeder had via de kerk een oproep gedaan of er mensen waren die het leuk zouden vinden om me te bezoeken", herinnert Emmaly zich. "Ik heb toen veel nieuwe vrienden gemaakt en gelukkig kreeg ik later ook weer contact met mijn oude vriendinnen."

Door haar ziekte moet Emmaly vaak even gaan liggen: "Als ik zit of sta, dan gaat er bijna 30 procent minder zuurstof naar mijn hoofd.” Een stukje lopen is voor haar dan ook topsport. Ook gebruikt ze medicijnen waardoor ze gelukkig wel verbetering ziet. Ze weet ondanks de vele obstakels een hoop te doen. Zo is ze al bezig met rijlessen en weet ze elke dag wel wat vooruitgang te behalen: "Een jaar geleden kon ik maar tien minuten zitten en dat lukt nu veel langer."

Een hoop plannen

Nu Emmaly haar havo-diploma heeft, neemt ze een tussenjaar om te focussen op haar persoonlijke ontwikkeling: "Ik ben voor een lange tijd alleen maar met school bezig geweest, omdat ik vrijwel geen energie had voor andere dingen. Ik wil nog steeds wel mezelf blijven uitdagen." Ze vindt het erg leuk om in haar vrije tijd te tekenen en viool te spelen en volgt hiervoor ook lessen. Ook spreekt ze vaker af met vrienden om leuke dingen te doen.

Over haar toekomstplannen is Emmaly optimistisch, maar onzeker: "Ik weet niet precies wat ik wil doen, maar ik wil niet mijn hele leven helemaal niks gaan doen", zegt ze vastberaden. Hoewel volledig herstel nog onzeker is, blijft ze wel positief ingesteld: "Het klinkt misschien raar, maar ik heb het een plek gegeven in mijn leven. Wij zijn gelovig en ik geloof ook dat ziektes nu eenmaal bij het leven horen. Ik probeer er gewoon het beste van te maken." Ze is erg dankbaar voor iedereen die haar heeft geholpen, vooral haar moeder: "Er zijn zó veel momenten waarop ze me heeft getroost en gerustgesteld, waarbij we samen naar oplossingen zochten en waar ze altijd voor mij klaarstond. Daar ben ik echt heel dankbaar voor!"

Dromen

Emmaly wilde eigenlijk in het buitenland studeren, maar ziet voor nu van die droom af: "Ik vind vooral de ervaring van een andere cultuur erg mooi en dat kan ik ook tijdens een vakantie doen." Ze gaat samen met haar tante binnenkort op vakantie naar het Spaanse eiland Lanzarote, waar ze erg veel zin in heeft. Verder hoopt ze later nog een droom waar te kunnen maken: moeder worden van een gelukkig gezin.

Dit wil je ook lezen:

Juliette heeft long covid: 'Ik kon in het begin echt niks'