Het is 03:15 in de morgen. Ik heb nét twee uurtjes slaap kunnen pakken. M'n wekker gaat omdat het tijd is om te ontbijten. Ik wil namelijk ervaren hoe het is om, net als de meeste moslims, mee te doen aan de ramadan. En dat houdt in: vasten van zonsopgang tot zonsondergang. Een dag zonder eten en drinken.

Deze week vertrek ik namelijk naar een Turks all-inclusive-resort. De hele dag onbeperkt eten en drinken. En dat tijdens de ramadan. Ik voel me nu al schuldig. Niet dat ik nu probeer een moslim te zijn voor een dag. Als atheïstische agnost heb ik weinig met het geloof en bidden is dan ook niets voor mij. Nee, ik probeer het meest zichtbare aspect van de ramadan na te bootsen: dik zeventien uren niet eten én drinken.

Gek!

Mijn eendagsramadan begint dus om 03:15 met een driedubbel ontbijt en een liter melk en water - je zou maar honger of dorst krijgen. Drie boterhammen, twee eitjes (zónder ham), twee sneetjes kruidkoek, een yoghurt en wat glazen melk en water gaan er voor zorgen dat ik niks tekort kom. Mijn ultravroege ontbijt zorgt alleen voor een vreemd gezicht bij m'n vader, die naar beneden komt gelopen. "Gek!"

Dan duik ik m'n bed in voor een paar uurtjes en douche me voordat ik een afspraak heb met de 30-jarige Sahin Ergec, die me de kneepjes van de ramadan gaat uitleggen. Want eerlijk gezegd ben ik er - afgezien van de dingen die ik er op internet over heb gelezen - nog niet echt goed van op de hoogte. We spreken af op een boulevard, ironisch genoeg náást een shoarmatent die zich rond het middaguur voorbereidt op nieuwe klanten, te ruiken aan de geur die me aan het watertanden maakt…

Geen seks, geen ruzie

Sahin legt me uit dat die ramadan helemaal niet draait om puur alleen het niet eten of drinken, het niet hebben van seks of het maken van ruzie. Het gaat om een groter geheel, het dichter tot god komen. Dat je dat bereikt door vol te houden en je als goede moslim te gedragen is geen vreemde vereiste. 

Is de Ramadan niet uit solidariteit met de armen dan?, vraag ik aan Sahin. Hij antwoordt daar eerlijk op dat de gigantische avondmalen daar niet veel mee te maken hebben. Solidariteit is wel een van de pijlers waarop de ramadan of de Islam is gestut, maar het is maar één van de componenten van goed moslimschap.

Heel, heel veel honger

Hoe ik mijn eendagsramadan heb ervaren? Heel, heel erg veel honger en vooral veel dorst. Het aanschouwen van m’n broertje en ouders die een avondmaal namen op de gebruikelijke tijd, deed daar een extra schepje bovenop. Toen de zon rond tien uur 's avonds onder ging was ik dan ook als een kind zo blij dat ik m'n vochtreserves weer aan mocht vullen. En ik heb gedaan wat ik van mijn ramadanmentor leerde: een normaal bord pasta weggewerkt, avondeten zoals je dat anders ook zou doen.

Voor mij zit de ramadan er na een dag weer op. Maar voor moslims duurt deze periode nog tot eind van de maand. Respect!

Het is zomervakantie! Onze redactie drinkt met de billen bloot melk uit een kokosnoot op een onbewoond eiland. Tot maandag 1 september publiceren we daarom wat minder blogs, daarna komen we weer op volle kracht terug. En als je ons gaat missen, check dan het beste uit ons archief bij de Klassiekers!