Als thuiswonende scholier heb je het makkelijk.  ’s Ochtends worden er boterhammen met kaas voor je gesmeerd en ’s avonds staat er een lekkere gehaktbal op tafel. Misschien moet je eens in de drie dagen de vaatwasmachine uitruimen, maar dan hebben we het wat verplichtingen betreft wel weer gehad.

Als student, wonend op een krap kamertje, is het voorbij met het luizenleventje. Je vliegt van wasmachine naar droogtrommel om tussendoor het eten voor vanavond nog in te slaan.

Op kamers wonen is fantastisch, maar zelf een ei bakken valt nog niet mee. Op alle voorlichtingsdagen bij hogescholen en universiteiten komt het onderwerp 'op kamers' aan bod. Door de talloze ervaringsverhalen die ik daar inmiddels heb gehoord wéét ik dat een wasmachine zich niet makkelijk laat temmen en dat boodschappen doen héél veel tijd kost.

Er is alleen één punt dat op al die voorlichtingen vergeten wordt: voordat je op kamers gaat, moet je een zomer lang zwoegen. Op kamers gaan en studeren kost namelijk geld!

Twee banen

Maar liefst twee vakantiebanen heb ik nu. Op sommige dagen kom ik alleen even thuis om te eten en dan ga ik direct door naar m'n volgende job.

Maar van de zuurverdiende centen koop ik geen hippe kleding of nieuwe televisie. Ook ga ik niet op stedentrip door Europa. De euro’s spaar ik om straks in september het collegegeld (à €1835) op te kunnen hoesten. Voor dat rottige collegegeld ben ik deze hele zomer bij een temperatuur van 35 graden aan het zwoegen in een kantorencomplex. Terwijl ik natuurlijk veel liever op een strandlaken aan de Middellandse Zee zou vertoeven. Dat vertelden ze er niet bij op de voorlichtingsdag.

Teringzooi

Maar het grootste probleem is de kamer zelf. Midden in de zomer kreeg ik de sleutels van mijn nieuwe optrekje: een schitterend hok met een balkon, woonkamer en keuken die ik maar met twee anderen hoef te delen. Het enige probleem: het is een teringzooi. De vorige bewoners hebben een ravage achtergelaten. Overal stofnesten, een ranzige koelkast, nog drie pizza’s in de vriezer en een schuurtje vol met oude fietsen en een gestolen winkelwagentje.

Voordat dat allemaal geverfd, gepoetst, gezeemd, afgestoft, aangeveegd, ingericht en opgeruimd is, zijn we drie weken verder.

Als ik na een drukke werkdag en twee middagen kamer verven thuis kom moet ik eerst nog drie kwartier (à 10 cent per minuut) met Ziggo bellen om het internetabonnement te activeren, wat zelfs na drie keer doorverbinden nog niet lukt.

Oase van rust

Uitgeblust plof ik daarna op de bank, waar ik mijn ouders moet uitleggen dat ik ze echt heel erg ga missen en dat het me echt leuk lijkt om nog vaak een nachtje thuis te komen slapen. Wat een oase van rust zal het zijn, als ik straks daadwerkelijk op kamers woon. 

Het is zomervakantie! Onze redactie drinkt met de billen bloot melk uit een kokosnoot op een onbewoond eiland. Tot maandag 2 september publiceren we daarom wat minder blogs, daarna komen we weer op volle kracht terug. Ga je ons missen? Check dan het beste uit ons archief bij de Klassiekers!