Het is zaterdagmiddag, het regent en ik sta in een cd-winkel. Waarschijnlijk is dat een uiterst vreemde plek voor een jongen van 15 lentes oud. Want weet jij nog wat dat is, een cd-winkel? Sommigen noemen het ook wel 'platenzaak'.

Da's een plek in een winkelcentrum waar je voor heel erg veel geld platte schijfjes met muziek kunt kopen. En daar hoor ik als vijftienjarige helemaal niet te zijn,. Ik zou gewoon alles illegaal moeten downloaden omdat me dat geld én tijd bespaart. Zo op het eerste gezicht heeft zo'n bezoekje aan een cd-winkel dus alleen maar nadelen.

Maar toch sta ik in die platenzaak en ik koop er zelfs een cd. Omdat ik dat daar wel vaker doe, kijkt de verkoper niet meteen raar op als ik (ík, vijftienjarige) naar de toonbank loop. Toch vraag ik me af wat hij denkt als hij mij ziet afrekenen. Of ik stoned ben? Of knettergek? Of ik ben blijven hangen in mijn kinderjaren waarin ik elke zaterdag cd's kocht met mijn vader? Ik weet het zelf niet, maar echte cd's kopen blijf ik doen.

Waarom? De sfeer in muziekzaken is fantastisch. Cool down, even ontspannen, al die bakken doorspitten. Met de man achter de toonbank praten over nieuwe releases - die ik dan trouwens toch eerst even download voordat ik ze koop, omdat ik vijftien euro voor iets onbekends een beetje veel vind. Gewoon even nergens aan denken.

En ik raad het iedereen aan om ook eens te doen. Gewoon, loop die cd-winkel eens in en kijk eens goed om je heen. Rommel een beetje in die bakken en vraag het personeel of je een cd'tje mag luisteren. Dan hoef je 'm niet direct te kopen, echt niet. Praat met vreemde mensen en vergeet even al je shizzle. Dat is fijn. En dan zijn cd's misschien ook niet meer zo vreemd voor de volgende generatie.

Het is zomervakantie! Ook onze redactie gaat van de zon genieten. Tot 5 september publiceren we daarom slechts drie artikelen per week, daarna komen we weer op volle kracht terug. En als je ons gaat missen, check dan het beste uit ons archief bij de Klassiekers!