Mijn moeder was jarig. En hoewel we dit door de coronamaatregelen maar beperkt konden vieren, wilde ik deze dag niet aan ons voorbij laten gaan. Daarom besloot ik met de trend mee te doen en ben ik aan het bakken geslagen.

Mijn Insta-tijdlijn wordt ermee overspoeld: foto's van prachtige bakresultaten van mijn vrienden. Iedereen zit de hele dag binnen en dan is het bakken van een taart een goede (en lekkere) oplossing tegen de verveling. Het leek mij een goed idee, dus kocht ik een boterkoekmix en vol goede moed ging ik aan de slag.

Voorbereiding

Helaas zonk die moed me al gauw in m'n schoenen toen ik zag dat er geen roomboter in het pak zat. Een vrij essentieel ingrediënt voor de koek, waardoor ik dacht dat het er wel bij zou zitten. Niet dus. Een snelle blik op de zijkant van het pak verhelderde de boel inderdaad: er stond duidelijk op dat je het zélf nog moet kopen, samen met de eieren.

Maar goed, geen enorme ramp. Ik sprong op mijn fiets om alsnog eieren en twee pakjes roomboter te halen. Daarnaast stond er op de verpakking een mooie foto van een koek met wat nootjes erop, dus die nam ik ook gelijk mee.

Eieren

Deze slechte voorbereiding bleek een voorbode van de rest van mijn bakavontuur. Eieren kapot maken is namelijk niet zo makkelijk als het lijkt. Ik ben in totaal 10 minuten bezig geweest met het verwijderen van stukjes schil uit het beslag.

Vervolgens kwam ik erachter dat ik maar 2/3 van het ei in het beslag had moeten doen. De rest is bedoeld om aan het einde van de rit over het beslag te smeren, voor dat mooie bruine laagje. Het dilemma dat het me nu oplevert: sla ik die stap helemaal over, of breek ik nog een tweede ei? Ik kies voor het laatste, en het breken van dit ei gaat even dramatisch als de eerste keer…

Mixen

Toen kwam het mixen. Dat kan onmogelijk misgaan, toch? Fout. Een tip die ik je gratis geef: gebruik de deeghaken, en niet de gardes. Het wegschrapen van het beslag dat op de gardes was blijven plakken kostte me ongeveer evenveel tijd als de rest van het maken van de boterkoek.

Nog een gratis tip die ik je geef: druk op het goede knopje als je de deeghaken van de machine afhaalt. Ik deed dat niet, waardoor ze op volle snelheid begonnen te draaien. Resultaat: de hele keuken zit onder het beslag. 

Oven

Net toen ik dacht dat het niet erger kon, bleek het tegendeel waar. Als je het beslag in de oven doet, is het wel belangrijk dat je de oven op de goede tijd instelt en niet, zoals ik, er per ongeluk 10 minuten bij optelt.

Na een tijd wachten in de woonkamer, begon het ineens erg verbrand te ruiken. En ja hoor, ik doe de oven open en zie voor mij een zwarte koek. Nóg een tripje naar de supermarkt dan maar. Voor een kant-en-klare taart, dat wel. Want dat bakken is blijkbaar niet voor mij weggelegd.

En ja, geloof het of niet, dit verhaal is echt gebeurd. Ik ben er niet trots op.