Hallo witte lezers van scholieren.com,

Ik werd laatst in een hokje gestopt. Dit is wat er gebeurde: op het internet ontdekte ik een website, 'stuff white people like' genaamd. Op die website staan een hele hoop dingen die ik oprecht leuk of interessant vind, zoals film festivals, niet-Christelijke religies, en indie-muziek. En even twijfelde ik aan mezelf.

Ben ik dan niet zo uniek als ik dacht? Vind ik al die dingen zelf echt leuk, of komt dat door de witte cultuur waarin ik ben grootgebracht? Maar zo'n grappig bedoeld lijstje kan toch niet bepalen wie ik ben?

Wat de antwoorden op die vragen ook mogen zijn, één ding was duidelijk: ik werd gestereotypeerd, ik werd gegeneraliseerd, ik werd over één kam geschoren, er werd een label op me geplakt. De jongen die ik ben werd genadeloos gereduceerd tot 'de witte persoon'.

Criminaliteit en luiheid

Natuurlijk is zo'n pijnlijk accuraat internetlijstje totaal niet dramatisch en eigenlijk best grappig. Toch besefte ik iets heel belangrijks, iets waar ik nog nooit echt over na had gedacht. Dit is letterlijk wat allochtone mensen Elke. Fucking. Dag. Ervaren. En dan gaat het niet om grappige observaties zoals het houden van indie-muziek, maar al gauw om oneerlijke associaties als criminaliteit en luiheid.

Als ik het al erg vind om te zien dat ik wordt gereduceerd tot een indie-muziek-luisterende hipster, hoe waanzinnig megakut moet het dan niet zijn om je hele leven lang gereduceerd te worden tot 'Marrokkaantje'? Je uiterlijk is dan dus echt een soort masker dat je niet af kan zetten. En is het niet erg dat ik dit nu pas besef, na heel hard nadenken? Moet dit besef niet vanzelfsprekend zijn?

Gangsterboy

Ik - en ook jij als waarschijnlijk oerhollandse lezer - heb het gigantische voordeel dat ik 100% zelf bepaal hoe ik gezien word door anderen. Wie ik ben voor andere mensen heb ik helemaal zelf in de hand. Ik kan bijvoorbeeld een petje op doen en luid hip-hop draaien terwijl ik naar meisjes kijk. Dan ben ik een gangsterboy.  Ik kan een pak aantrekken en een zonnebril op doen. Dan ben ik een zakelijke boy. Ik kan ook stamppot-to-go halen op het station. Dan ben ik een hongerige boy.

Maar als een Marokkaanse gast een pet opzet en hip-hop luistert, is hij gewoon een mocro. Als diezelfde gast een pak aandoet, is hij een mocro met een pak aan. En trouwens als hij een pak aan heeft zal hij wel een baan hebben! Een mocro met een baan, wat goed man, dat soort mocro's hebben we meer nodig!
Als die Marokkaan dan ook nog stamppot gaat eten is het al helemaal feest want haha ik wist niet dat ze in Marokko boerenkool hebben.

Ben ik een beetje racist?

Ik ben zelf ook superschuldig aan dit soort casual racisme. Echt helpen kan ik het ook niet, want het is nou eenmaal zo dat er minder allochtonen zijn dan autochtonen, en tsja, dan valt de minderheid op. Ik maak ontzettend veel 'onschuldige' grapjes over mijn allochtone klasgenoten, waarmee ik niemand echt help en alleen maar stereotypes voortzet. Ben ik dan niet deel van het probleem? Ben ik dan eigenlijk niet gewoon een beetje een racist?

Ik heb een idee: wat nou als wij, de witten, gewoon keihard toegeven dat we aan nare dingen denken bij de woorden 'Marrokkaan', 'Turk' en 'allochtoon'. Het is toch zo? Ik denk bij die woorden namelijk al heel gauw aan inbraak, diefstal en geweld. Pas als we beseffen dat we die generalisaties nou eenmaal hebben - door bijvoorbeeld het nieuws of Geert Wilders - kunnen we ze ongedaan maken. Je kan mensen toch niet uit hun hokje halen als je niet eens weet dat er een hokje is?

Wat vind jij?

***

Een voetnoot: ik beweer niet dat elke autochtoon stiekem racistisch is, dat zou stom zijn. Als je na grondig zelfonderzoek erachter bent gekomen dat je helemaal geen onderscheid maakt op basis van huidskleur of wat dan ook, toppie! Dan geldt dit niet voor jou. Hier heb je een gulden, koop er maar wat lekkers van.