Een norse, grijze man met een saai overhemd aan en een strenge bril op. Daar denk je waarschijnlijk aan bij het begrip 'leraar'. Een man die veel met zijn vak heeft, maar niet zoveel met zijn leerlingen.

Gelukkig zijn er uitzonderingen, zoals meester Bart Ongering (30). Meester Bart geeft Engelse les in de Bijlmer en vindt zijn beroep het mooiste wat er bestaat. 

Dat het leraarschap zo mooi is, maakt hij al een tijdje kenbaar via zijn superpopulaire blog. Daarop plaatst hij uitspraken van leerlingen. Niet om je voor schut te zetten, maar om te laten zien hoe slim, grappig en aandoenlijk wij eigenlijk wel niet zijn. De uitgelezen persoon dus om aan te vragen: wat maakt het leraarschap zo mooi? 

Wij belden hem even op.

Kledingwinkel

Leraar worden was niet iets waar meester Bart meteen aan dacht toen hij zijn diploma haalde, vertelt hij aan de telefoon. ''Nadat ik klaar was met de mavo, heb ik zes jaar lang in een kledingwinkel gewerkt. Ik wist echt niet wat ik wilde worden. Totdat ik in gesprek ging met een oom van mij, die ook leraar was."

De oom zei dat het leraarschap wel bij hem zou passen. "Omdat ik vroeger vooral goed in Engels was, ben ik de docentenopleiding Engels gaan doen. Vier jaar later stond ik voor de klas. Een alternatief had ik niet. Dan stond ik waarschijnlijk nog in die kledingwinkel.''

Vaderfiguur

En hij is nog steeds razend enthousiast. Bart: ''Ik vind het mooi dat ik deze kinderen wat kan leren, en ze misschien van hun angst af kan helpen om Engels te spreken. Dat ik ze bij kan staan bij problemen en ze kan helpen zoeken naar een oplossing." 

Eén leerling liet hem zelfs weten: "Meester, op school bent u eigenlijk mijn vader." Bart kan zich er wel in vinden: "Ik word soms ook gezien als vaderfiguur, want helaas komt het vaak voor dat leerlingen geen vader of moeder meer hebben. Dat merk ik als ze me per ongeluk papa noemen, of met persoonlijke vragen komen. Dat ontroert me.''

Een docent krijgt maar weinig waardering, wat volgens Bart niet eerlijk is. Soms vragen leerlingen hoe zijn weekend was, of willen ze door alle media-aandacht trots met hem door de school paraderen ("Meester, mag ik met u door de gang lopen? Dan pak ik shine"). Om dat soort dingen kan Bart zeker lachen, en daar haalt hij ook waardering uit. Dát maakt het onderwijs volgens hem ook zo mooi. "Alhoewel vergaderen verschrikkelijk blijft. Maar dat hoort er nu eenmaal bij."

Seks

En waarom zou ík voor het leraarschap moeten kiezen? Volgens Bart moet het wel bij je passen, natuurlijk. ''Maar het is heel waardevol. Soms komen leerlingen met persoonlijke vragen, bijvoorbeeld over seksualiteit of blowen. Dan ga ik een een-op-eengesprek aan of bespreken we het in de klas.''

Het maakt de Bijlmerleraar niet uit aan welke leeftijd of welk schoolniveau hij lesgeeft. Daarmee zou hij kinderen ook tekort doen, zo zegt hij. ''Elke leeftijd en elk niveau heeft zo zijn charme. In de bovenbouw van het vmbo bespreken we bijvoorbeeld dingen over blowen, iets waar je in de eerste klas van de havo niet echt mee bezig bent.''

Wanneer ik Bart vraag hoe hij later herinnerd zou willen worden, bloeit hij helemaal op. We hebben te maken met een fanatiekeling in het onderwijs. ''Ik wil dat mijn leerlingen mij later herinneren als een aardige man die goed kon uitleggen en wist hoe hij een fijne sfeer aanbrengt in de klas. Hopelijk komen ze na de middelbare school nog eens een keertje langs.''  

Aan de uitspraken van zijn enthousiaste leerlingen te zien, gaat dat zeker lukken. Ik ben groot fan.

Met dank aan Vice.com voor bovenstaande foto. Zij interviewden meester Bart laatst al over z'n Tumblr: klikkerdeklik.