Bloedspetters op de muren, een angstaanjagende stilte en onderzoekers in witte pakken: in Den Haag is iemand woensdag op gruwelijke wijze aan z'n einde gekomen. Vermoord.

Een groep middelbare scholieren staat er met de neus bovenop om het plaats delict zo goed mogelijk te kunnen bestuderen. Het slachtoffer blijkt een houten paal met een bakje bloed erop. De onderzoekers amper 15 jaar oud.

Deze in scène gezette moord... is een wiskundeles.

CSI in plaats van Getal en Ruimte, wie wil dat nou niet? Derdeklassers van De Populier uit Den Haag hadden mazzel. Zij schoven hun boeken aan de kant om video-opnames van de 'moord' te bekijken bij het Nederlands Forensisch Instituut.

Campagne

Maar op het moment suprême valt het beeld weg... En nu is de vraag: handelde de dader uit zelfverdediging of moordde hij expres?

Deze les (die jij ook op school kunt krijgen) is onderdeel van de campagne 'Meer succes met wiskunde', om ervoor te zorgen dat middelbare scholieren, jij dus, het nut van wiskunde in gaan zien.

Zelfverdediging of moord?

En dat is best spannend: onderzoeker Jurrien Bijhold van het NFI legt de case uit aan de leerlingen. Als het slachtoffer zát op het moment dat hij de pijp uitging, heeft de dader in koelen bloede gehandeld. Maar als het slachtoffer stond of opstond, kon het inderdaad weleens pure noodzaak zijn geweest.

Maar ja, hoe kom je daar nu achter? Juist, met die bloedspetters. Door lijnen te trekken en hoeken te berekenen, kun je erachter komen waar de persoon zich bevond toen hij het loodje legde.

Hakken tot het bloedt

Arjan uit 3-havo en Suzan uit 3-vwo mogen het uitproberen. Ze worden in witte pakken gehesen en krijgen een hamer in hun hand. Arjan hakt in op een hoog paaltje dat een mens voor moet stellen, Suzan op een lage. Zo wordt duidelijk dat bloed niet zomaar ergens terecht komt.

Suzan: “Ik had nooit gedacht dat je wiskunde nodig zou hebben om zo'n moord op te lossen. Normaal vind ik het namelijk best saai, ik val zelfs vaak in slaap, maar zoiets als dit zou ik later ook wel willen doen.”

Lastige hoeken en lijnen

Na het bloederig naspelen van de crime gaan de leerlingen aan de slag met de opgaven: het stapsgewijs uitrekenen van al die hoeken en lijnen dus.

En dat blijkt nog best lastig te zijn, want de stof is een beetje weggezakt. “Ik kom er niet echt uit, ik weet niet goed hoe ik het moet oplossen, jij wel?” vraagt scholier Dana aan mij. Uh, nee, sorry, ik ben namelijk dit voorjaar gezakt voor wiskunde.

Imago oppoetsen

Maar ondanks die vervelende sommen vinden de leerlingen het toch een welkome afwisseling van de normaal gesproken suffe opgaven uit een boek, merk ik. En als ze hiermee ook nog doorkrijgen dat wiskunde nuttiger kan zijn dan slechts een goed rapportcijfer om je ouders gunstig te stellen, is organisator Wim Berkelmans helemaal tevreden.

Hij werkt namelijk mee aan de eerder genoemde campagne, en wil het imago van het vak wiskunde (en de bijbehorende vervolgstudies en banen) op deze manier oppoetsen.

Kans op schuld berekenen

Want volgens Berkelmans heb je wiskunde o-ver-al bij nodig. "Je brengt structuur in de chaos en kunt daarmee een hoop problemen oplossen. Van de kansberekening om uit te vinden of 't goed mogelijk is dat iemand schuldig is, tot het oplossen van een moordzaak met je geodriehoek."

Kortom: LEVE DE WISKUNDE, vindt Berkelmans. Zelf vond ik deze les best leuk maar juich ik niet voor ik -alsnog- mijn wiskunde-examen haal. En zo'n rekenbaan bij de recherche? Ik? Dream on.

Hart van Nederland was er trouwens ook bij en heeft de les gefilmd: klikkerdeklik.