Als de mythe dat je vierkante ogen krijgt van teveel naar een scherm kijken geen mythe was, dan was ik de eerste die ze had. Ik hou van films en series. Om jullie door de lockdownverveling (dit zou het woord van het jaar moeten worden) heen te helpen, heb ik een aantal films en series verzameld.

Sinds ik hoorde dat ik geen eindexamen hoefde te doen, is de oorlog begonnen: mijn obsessie met films en series strijdt tegen mijn cijfers voor mijn inhaaltoetsen, mijn verantwoordelijkheden en mijn slaapritme (ik heb inmiddels, nu ik niet meer kan reizen, mezelf op een andere manier een jetlag gegeven). Doen jullie mee? Here we go. 

Shoplifters

Shoplifters is zo'n intense film dat hij in mijn keel bleef steken nadat ik hem gezien had. Zo één die bij je blijft. Het is een verhaal over een samengestelde familie, met realistische personages en herkenbare emoties. 

De Engelse titel 'shoplifters' betekent 'winkeldieven' en al snel wordt duidelijk waarom. De arme familie steelt uit winkels om te kunnen overleven. Ze wonen samen in een klein, smoezelig appartement. Een van de dochters werkt in een peepshow - waar ze zich uitkleedt voor geld - en een ander steelt uit een fabriek. Het was een mooi verhaal over armoede, familie en liefde, dat echt een heel ander beeld van Japan gaf dan ik zelf had - zelfs nadat ik er geweest was. 

(Als je deze film leuk vindt, is I, Daniel Blake ook echt iets voor jou). 

Beautiful boy

Beautiful Boy gaat over een drugsverslaafde jongen en zijn relatie met zijn vader. Ik vond het echt heel mooi. Het legt heel mooi de machteloosheid, frustratie en het gevecht tegen het eigen lichaam en brein vast die zo'n verslaving met zich meebrengt. 

Pulp Fiction

Laatst hoorde ik dat er echt veel mensen zijn die deze misdaadfilm, die zich trouwens bijna in Amsterdam had afgespeeld, nog niet hebben gezien. Het is niet echt mijn type film, maar wel een die je gezien moet hebben. Watch it. Echt een classic van de bekende regisseur Quentin Tarantino. 

La Haine

Let's be real: Franse films zijn bijna altijd langdradig, maar La Haine is het tegenovergestelde. De film speelt zich af in de Banlieues van Parijs, de arme wijken in de grote, verdeelde stad, waar de politie heftig optreedt tegen vandalisme en protesten. We zien 24 uur uit het leven van drie vrienden: Vinz, Saïd en Hubert. Saïd en Hubert proberen wanhopig om Vinz te stoppen in zijn missie om wraak te nemen op de politie. Het is zo'n film die je meeneemt, waarbij je vergeet af te dwalen, en waarbij je, tijdens het kijken, wordt gevuld met een soort verplaatsingsfrustratie. Al is de film wat ouder, hij blijft relevant. Het is echt, net als Pulp Fiction, een classic. 

Mocro Maffia

Dit is echt goede entertainment. Eén van de weinige series waarbij het tweede seizoen beter is dan het eerste. Mocht je het nog niet gezien hebben: check it out. 

Lillian

Een film over een vrouw die vanuit Amerika naar Rusland loopt, met supermooie, creatieve beelden. Dat vond ik oprecht het leukste. Er was helemaal geen dialoog: de hoofdpersoon zegt helemaal niets. Soms lijkt ze een soort geest te zijn. Het is ongrijpbaar, maar laat toch een indruk op je achter, heel stilletjes, net als de hoofdpersoon. 

La Casa De Papel

Velen van jullie hebben deze Spaanse Netflix-serie al gezien, maar als je dat nog niet hebt, please. Watch. It. Ik wilde er nooit aan beginnen, omdat ik dacht dat het saai zou zijn, maar ik vond het echt heel leuk, vooral de eerste drie delen. De vierdelige serie gaat over een overval op een geldfabriek en is echt heel goed gefilmd, met een doordacht plot en redelijk realistische personages. 

Het is ook echt heel goed voor je Spaans (en je kennis van Spaanse scheldwoorden). De volgende keer dat een Spanjaard je een 'puto gamberro' of 'maricon' noemt als je op vakantie in Barcelona voordringt in de rij, weet je wat het betekent.