Opgegeven worden door je vader, de jeugdopleiding doorlopen om uiteindelijk te debuteren in het eerste van Excelsior. Dat is in een notendop de carrière van Dogucan Haspolat. De zeventienjarige middenvelder speelt al vanaf zijn vijfde voor Excelsior en werd begin dit seizoen de eerste eredivisiespeler die was geboren in dit milennium. Zijn debuut was ook niet zomaar een debuut; het was in De Kuip, uit bij Feyenoord. Over deze onvergetelijke ervaring en de weg daarnaartoe spreken wij met de Rotterdamse middenvelder.

Dogucan is vijf jaar oud als hij wordt ingeschreven door zijn vader bij Excelsior. De meeste spelers komen bij een profclub omdat ze zo goed zijn, maar bij Dogucan is dat niet zo. ''Ik kwam te spelen bij de mini's in een Champions League-competitie. Dan speelden we elke keer onderling potjes met shirts van grote ploegen uit Europa. De selectie, dat spelers weggingen, kwam pas jaren daarna.''

Grote stap

Nu is de situatie natuurlijk anders. ''De stap naar het eerste, waar ik dit jaar train, was best groot. Je zit opeens bij die grote jongens in de kleedkamer. Dat is bij Excelsior mijn grootste stap geweest. Daarin is het ook weleens lastig dat ik nog naar school ga. Ik volg de MBO-opleiding Sport&Bewegen. Die keuze heb ik niet gemaakt omdat ik voetballer wil worden, maar gewoon omdat ik het een leuke opleiding vond.''

Verlies

Wat ook veranderd is, is hoe Dogucan omgaat met verlies. ''Tot mijn twaalfde, was ik altijd erg boos als we verloren. Dan gaf ik de scheidsrechters en de tegenstanders geen handje bijvoorbeeld. Dat is deels veranderd door mijn moeder die me daar toen echt op gewezen heeft.  Zij vertelde dat ik dat wel moest doen. Daarnaast word je zelf ook ouder en wat verstandiger, dus nu geef ik wel een handje. Natuurlijk baal ik nog wel als ik een wedstrijd verlies maar dat is 's avonds wel weer afgelopen meestal.''

Contract

Aan het begin van dit seizoen kreeg Dogucan een contract voor drie jaar bij Excelsior, iets waar hij uiteraard erg blij mee is. ''Ik trainde in aanloop naar het seizoen mee met het eerste, wat al erg leuk was. Toen kreeg ik 's middags een telefoontje van het hoofd van de jeugdopleiding, of ik de ochtend daarna wat te doen had. Dat had ik niet en zo zat ik de ochtend daarop mijn contract te tekenen. Daar is nu nog twee jaar van over.'' Dogucan gaat er nu vanuit dat hij die ook vol maakt, "maar je weet het nooit, er speelt in ieder geval niks.''

Debuut

Begin dit seizoen debuteerde Dogucan in de uitwedstrijd tegen Feyenoord. Hij mocht invallen. ''Ik had er van te voren al op gehoopt, zeker toen ik wist dat ik de eerste speler geboren in deze eeuw kon worden. Toen mocht ik warmlopen in De Kuip en opeens riep de trainer mij erbij: Ik mocht invallen. Op dat moment ben je erg zenuwachtig, maar zodra ik in het veld stond deed ik gewoon mijn ding. Ik kijk trots terug op die wedstrijd, ondanks de 4-1 nederlaag.''

EK onder 17

Naast Excelsior-speler is Dogucan ook jeugdinternational. Zo speelde hij al in diverse jeugdteams en doet hij dit jaar, vanaf 3 mei, mee aan het EK onder 17 in Kroatië. ''Spelen voor Oranje is sowieso leuk. Je speelt weer met andere jongens en het is een eer opgeroepen te worden. Zo'n toernooi is dan ook iets waar ik naar uitkijk.''

Of de jonge jongens het beter doen dan de grote mannen, is bekend op 19 mei. Dan is de finale!