Ik stap de lesauto van mijn rij-instructeur in. Mijn instructeur Jan is al aan de passagierskant gaan zitten, en ik neem de plaats achter het stuur in.

Ik stel de spiegels goed in, schuif mijn stoel naar voren en start de motor. Voor het wegrijden kijk ik nog vlug even naast me. Gelukkig, de dropjes staan er nog. De dropjes van Jan.

De dropjes van Jan zijn niet zomaar zoete, zachte dropjes. Deze dropjes kenmerken mijn rijlesbestaan. Wanneer je je rijles goed volbracht hebt, krijg je een aantal dropjes in je handen gedrukt. Heb je het bagger gedaan, dan krijg je er ook een aantal toegestopt. Als troost. Een beetje de Roosvicee's 'komt wel goed schatje' onder de dropjes, zeg maar.

En wat zou het fijn zijn als ik ze niet alleen bij mijn rijles kreeg.

Uitgelachen

Niemand die me ook maar één dropje als steun aanbiedt als ik mijn herkansing op school heb verprutst, ik uitgelachen word of als ik tegen een deur aanloop op school en ik weer als laatste bij gym word gekozen.

Maar ook wanneer ik iets verdomde goed heb gedaan, zoals het behalen van mijn havo-diploma, krijg ik het heerlijke zwartgoed niet. Goed, ik kreeg een laptop van mijn ouders. Maar geen dropjes.

Natuurlijk is dit snoepgoed een goed voorbeeld van de applausgeneratie: want sinds je ouders lyrisch reageerden toen je voor het eerst op het potje plaste, ben je verslaafd aan bevestiging. Dropjes beuren me op, of vertellen me dat ik iets goed heb gedaan. Het bevestigt m'n gevoel van 'zo, dit heb ik even goed verknald.'

Harde klap

Ineens voel ik een ferme ruk aan mijn stuur, en hoor ik een harde klap tegen de auto. Er vliegt iets door de lucht en mijn auto belandt met veel kabaal in de berm. Mijn rij-instructeur veegt het zweet van zijn voorhoofd en ik kijk uit het raam naast me. Ik had die kleuter écht niet gezien.

''Dropje, Jorieke?''

Lekker.

Het is zomervakantie! Onze redactie drinkt met de billen bloot melk uit een kokosnoot op een onbewoond eiland. Tot maandag 2 september publiceren we daarom wat minder blogs, daarna komen we weer op volle kracht terug. Ga je ons missen? Check dan het beste uit ons archief bij de Klassiekers!