Vorige maand ben ik naar de voorpremière van de film De Belofte van Pisa geweest. Deze naam komt je vast bekend voor. Dit is namelijk de verfilming van het gelijknamige boek van Mano Bouzamour. In deze blog vertel ik meer over het boek en de film en verzeker ik je waarom jij De Belofte van Pisa voor je lijst moet lezen en kijken!

In het vorige schooljaar heb ik samen met mijn klas De Belofte van Pisa gelezen voor mijn boekenlijst. Ik vond het boek geweldig en toen ik hem uit had hoopte ik al dat er ooit een verfilming zou komen. Nou, die kwam er! 

Verhaal

Het boek gaat over Samir (ook wel Sam genoemd), een Marokkaanse jongen. Hij speelt heel goed piano. Sams broer en zijn vriend Soesi hebben ervoor gezorgd dat Sam auditie mag doen op het Hervormd Lyceum Zuid, in Amsterdam. Hij wordt aangenomen. De drie gaan het goede nieuws vieren met een ijsje van ijssalon Pisa. Daar sluit Sam DE belofte met zijn broer af: hij zal als enige in de familie zijn vwo-diploma halen, hoe dan ook.

Vlak na de belofte worden Sams broer en Soesi opgepakt. Beiden moeten zes jaar de gevangenis in. Sam zal school dus alleen moeten doen. Sam worstelt met zijn leven tussen twee werelden: een witte en rijke wereld op school en zijn traditionele, Marokkaanse familie. De cultuurverschillen zijn dan ook groot tussen Sam en zijn klasgenoten. Toch krijgt hij een vriendinnetje en een goede vriend.

Mening

De verfilming van het boek vond ik heel gaaf. Ik vind dat het verschil tussen de twee werelden van Samir goed in beeld zijn gebracht. Ook vond ik de camerashots van Amsterdam er heel flitsend uit zien. Zowel het boek als de film is een coming of age verhaal: je volgt Sam in het volwassen worden. Dit zorgt ervoor dat de film lekker wegkijkt en het leuk is om te zien hoe Sam verandert. Wel zitten er wat verschillen tussen het boek en de film. In het boek speelt Sam namelijk piano, terwijl hij in de film heel goed trompet speelt. Ook heet de school waar hij op zit Muzieklyceum Zuid in de film.

Ik heb evenveel genoten van het boek als de film. Het boek was heel goed door de poëtische zinnen gecombineerd met straattaal die de schrijver gebruikt, en omdat het verhaal met vaart was geschreven. Ook zat er veel humor in. Vaak zag ik de gebeurtenissen echt voor me, omdat het zo echt werd beschreven. Het contrast tussen de Marokkaanse wereld en de wereld van het lyceum vind ik heel sterk verwoord.

Themalijst 

Je zou dit boek moeten lezen voor je lijst, omdat het een keer iets anders is dan Het diner en Alleen maar nette mensen. Ook leuk, maar dit boek is gewoon eens iets anders. En na het lezen kun je ook nog naar de bioscoop om de film te kijken, want deze draait nog steeds. Als je dan nog niet klaar bent voor die mondeling... :)