Beste Nederlandse taal,

Hoe is het met je? Met mij gaat het in ieder geval niet heel goed, omdat ik jouw taal nog steeds niet goed kan spreken. Ik schrijf je deze brief, zodat je weet hoe ik over je denk.

Vijftien jaar geleden hebben we kennis met elkaar gemaakt. Nadat ik op tweejarige leeftijd  vanuit Taiwan (een land in Azië) naar Nederland verhuisden, ging ik naar een random peuterspeelzaal. Dat was het moment waarop ik mijn eerste woordjes van jouw taal heb geleerd. Langzamerhand ben ik er steeds beter in geworden, maar je blijft nog steeds een lastige taal voor mij!

Oh Nederlands, waarom ben jij eigenlijk zo’n moeilijke taal? Hoezo weten Nederlanders bijvoorbeeld wanneer je de of het gebruikt? Ik heb hier tot de dag vandaag nog steeds moeite mee. Door uitspraken zoals 'de water' en 'het boom' word ik, een 6 vwo’er, uitgelachen door mijn klasgenoten. Terwijl zij allemaal op de Nederlands toets punten aftrek krijgen voor (werkwoord)spelling, worden mijn punten alleen afgetrokken vanwege die de-of-het fouten… Hoe handig zou het daarom zijn als jij gewoon altijd één lidwoord hebt in plaats van twee (net zoals in het Engels)?

Nederlands als schoolvak is ook erg zwaar. Aangezien ik een buitenlandse achtergrond heb, heb ik wat minder Nederlands taalgevoel, waardoor ik niet zo best scoor bij leesvaardigheid bijvoorbeeld. Maar dat sommige Nederlandse klasgenoten lagere cijfers halen, geeft wel aan dat er iets mis is. Ben jij nou als taal zo ingewikkeld, dat zelfs je eigen moedertaalsprekers er moeite mee hebben?

Vind jij trouwens als taal niet dat je uitspraak ook heel apart is? Je spreekt altijd de 'g' spreek zo agressief uit. In andere talen zoals Engels en Frans klinkt de 'g' erg vredig (denk aan woorden als horloge en good), terwijl de Nederlandse 'g' klinkt alsof er iets vast in je keel zit en dat je het eruit probeert te halen. Dat zorgt er ook voor dat jouw ‘g’ niet alleen raar is, maar ook zo moeilijk uit te spreken is. Het feit dat er een WikiHow-pagina bestaat over hoe je de Nederlandse 'g' uitspreekt, zegt al genoeg.

Wanneer ik in het buitenland ben, ben ik altijd dankbaar dat ik jouw taal spreek. Buiten Nederland en België kom je nauwelijks Nederlandssprekende mensen tegen. Dat is erg handig. Op de Taiwanese metro kan ik bijvoorbeeld mijn privézaken altijd openlijk in het Nederlands bespreken. Dat is veel beter dan wanneer je de boodschap in andermans oor moet fluisteren (waardoor je veel meer opvalt). Kortom, bedankt dat ik je als geheimtaal kan gebruiken!

Hoe erg ik me soms ook erger aan jou, heb ik toch altijd geprobeerd om jouw taal goed te beheersen. Het ging niet makkelijk hoor, ik duwde mezelf elke keer uit mijn comfort-zone. Ik had bijvoorbeeld in de brugklas besloten om me aan te melden bij de debatgroep, simpelweg om mijn woordenschat uit te breiden (vijf jaartjes later debatteer ik met alle plezier). En misschien nog een beter voorbeeld: ik wilde graag blogger worden bij Scholieren.com om zo beter jouw taal te leren schrijven!