Vandaag is het Black Friday, dé dag om te winkelen. Van elektronica tot persoonlijke verzorging en van dagjes uit tot kleding: alles komt voorbij in 'de sale van het jaar'. Helaas doe ik dit jaar niet mee, althans, in ieder geval niet in de categorie 'kleding'. De afgelopen drie maanden heb ik mezelf namelijk een kleding-koopverbod opgelegd en dit experiment eindigt morgen pas.

Echt veel moeilijke regels kwamen er niet bij het experiment kijken. Gewoon niets nieuws kopen, zo simpel was het. Ook mocht ik geen nieuwe kleding krijgen van een ander of het lenen. Met deze informatie ging mijn experiment op 1 september van start. Inmiddels is mijn experiment dus bijna afgelopen en met trots kan ik zeggen dat mijn uitdaging bíjna volledig geslaagd is.

Moeilijke momenten

Wel heb ik het op een aantal momenten best moeilijk gehad. Zo ben ik vorige maand naar een concert geweest van een van mijn favoriete artiesten. Zij had prachtige merchandise meegenomen naar de show en ik was dan ook bijna gezwicht voor een t-shirt. Gelukkig liep de tour ten einde en was het shirt dat mijn hart had gestolen alleen nog in maat L en groter te krijgen. Veel te groot voor mij.

Ook kwam ik er halverwege oktober achter dat ik geen goede winterjas meer heb. De jas die ik de afgelopen twee jaar gedragen heb, bleek véél te klein te zijn en niet eens meer dicht te gaan. De afgelopen weken heb ik dus vaak kou geleden wanneer ik om 7 uur 's ochtends in een tussenjasje en zonder handschoenen (want die heb ik ook niet) naar het station fietste. Inmiddels heb ik dan ook besloten om zodra het het experiment is aflopen te investeren in een warme jas. Dat heb ik wel verdiend, vind ik.

Nu heb ik helaas wel één ding op te biechten en dat is dat ik, geheel per ongeluk, één keer de mist in ben gegaan. Op een ochtend ging mijn moeder naar de HEMA en ze kwam thuis met een paar lekker warme sokken voor mij. Helaas had ze geen bonnetje, dus zijn ze nog altijd in mijn bezit. Oeps.

Resultaten

Over het algemeen ben ik heel tevreden met de resultaten van het experiment. Met uitzondering van de situaties die ik hierboven beschreef, is het geen enkel moment moeilijk geweest om geen kleding te kopen. Ik vermeed fysieke en online kledingwinkels, waardoor ik ook geen verlangen had om iets te kopen. Ik kan blijkbaar prima vooruit met wat er in mijn kast hangt en dankzij mijn koopverbod ben ik lekker creatief geworden met combinaties. Met één riem maakte ik zelfs drie jurkjes tot een toffe 'nieuwe' outfit.

Als ik mijn kast opendoe zie ik verschillende oude impuls-aankopen waarvan ik nu denk: 'dat was onnodig'. Kleding kopen die onder slechte omstandigheden is gemaakt, is al niet goed, maar als die kleding vervolgens dan ook nog eens in een donker hoekje ligt te verstoffen is het al helemaal zonde.

En nu?

Vanaf morgen mag ik weer nieuwe items kopen. Toch zal ik om bovenstaande redenen niet in één keer losgaan. Zoals ik al zei: ik heb geleerd dat ik helemaal niet zo veel kleding nodig heb. Daarom heb ik me voorgenomen dat ik beter kan sparen om één goedgemaakt en duurder item te kopen dan drie goedkope ondingen af te rekenen. Daarnaast zal ik vanaf nu altijd lijstjes gaan maken van wat ik écht nodig heb vóórdat ik de stad in ga of een online winkel open. Zo zullen impulsaankopen veel minder vaak voorkomen. Nu maar hopen dat ik dit in de praktijk ook ga volhouden en niet zal zwichten als ik weer een leuk jurkje zie.