''Norway? No way!'' kreeg Campbell Winnett (17) uit Australië te horen. Hij wilde voor een uitwisselingsproject van zijn school in Canberra dolgraag naar Noorwegen en had Nederland als vierde keus. Toch werd hij in januari in ons koude kikkerlandje gedropt, in het dorpje Rossum off all places, en hij is van ons land gaan houden. Ik ben benieuwd naar zijn leven in Australië; hoe was het onderwijs daar?

Voordat ons interview kan beginnen, verontschuldigt Campbell zich. ''Ik ga even mijn neus blazen.'' Blazen. Check, haha.

Als hij terugkeert, zakken we onderuit op de schoolbank. Hij schetst een beeld waar hij vandaan komt, in een mengelmoes van Engels en Nederlands.

Fietsen? Nee joh

''Ik ben opgegroeid in de hoofdstad van Australië, Canberra, met meer dan vierhonderduizend inwoners. Ik kon zelf gewoon lopend naar mijn school, maar de meesten gaan met de bus of worden gebracht met de auto.'' Wordt er ook nog gefietst?, vraag ik aan Campbell. Hij schudt geamuseerd het hoofd. ''Nee, niemand gaat bij ons met de fiets. Ikzelf had in Australië al ruim zeven jaar niet meer gefietst'', zegt hij. ''Bij ons doen we dat alleen in de weekenden als een soort sport. Al moet ik zeggen dat fietsen echt fijn is. Je kan langzaam wakker worden en je hebt gelijk een exercise.''

Op de dag van ons interview is het typisch Nederlands weer: regen, kou en wind. Iedereen zit in de aula. In Australië is dat wel anders, zegt Campbell. ''Aula? Nee joh, wij staan altijd buiten in pauzes. In de zomer wordt het 35 tot 40 graden: veel te heet, zo'n aula.''

Het hoofd leegmaken

Als we het hebben over verschillen tussen het onderwijs, geeft Campbell aan dat hij vindt dat er wel erg weinig aandacht besteed wordt aan drama en muziek in Nederland. ''In mijn land besteden wij daar op elke school veel aandacht aan. Dat is belangrijk, want dan kan je als scholier even je hoofd leegmaken en aan wat anders denken dan aan schoolboeken. Dus scholen in Nederland: geef meer drama en muziek!''

Schooluniform

Ik vraag Campbell naar het schooluniform. Deze hebben ze toch in Australië? ''Nou, dat verschilt per school. Op mijn eigen school was het niet verplicht, maar op de meeste scholen heeft men tot hun zestiende inderdaad een uniform, de laatste twee jaar op een college mogen wij onze eigen kledingkeus maken. Ik vind zo'n uniform eigenlijk wel lekker makkelijk, en ze kunnen ook best hip zijn: een korte broek met een shirt of overhemd. Dikke prima. Sowieso vind ik het goede aan z'n uniform dat je niet gelijk kan zeggen: hé dat meisje draagt geen leuke kleren, zij hoort er niet bij. Het is belangrijk voor een kind dat dat niet kan gebeuren.''

Fancy

Als ons gesprek verder gaat over kleren, veert Campbell opeens op. ''Oké, dit is echt een ding hier in Nederland: Iedereen loopt in merkkleding zoals Calvin Klein of Superdry rond. Bij ons in Australië doet niemand dat. Daarnaast hebben in Nederland heel veel meiden van die handtassen, bij ons hebben ook de meisjes gewoon een rugzak. Hier zijn de meiden echt fancy, terwijl ze bij ons veel meer casual zijn.''

Ik vraag waarom dat zo is. Zijn Australiërs soms bang dat ze te veel opvallen en arrogant overkomen? ''Nee, dat is het niet, wij onderscheiden ons op een andere manier. Het gaat er niet om wélke kleren je draagt, maar hóe je ze draagt. Bij ons is het bijvoorbeeld hip om je sokken heel hoog op te trekken boven je skateschoenen.''

Geen paradijs

Campbell geeft meerdere malen aan dat hij het naar zijn zin heeft in Nederland, maar wil nog wel even iets rechtzetten. ''In Australië denken we bij Europa echt: dat is het paradijs, iedereen is vrij en gelukkig. Maar dat valt allemaal wel mee. Ook hier zijn dingen en scholieren... ja, kut, gemeen'', zegt Campbell, die zijn avonturen opschrijft in zijn blog. Hierin staat óók zijn verslag van een vakantie naar droomland Noorwegen in de afgelopen zomervakantie. (De aanhouder wint.) Ik bedank Campbell voor dit interview. ''Graag gedaan'', zegt hij, en hij snuit de aftocht.

Volg Scholieren.com ook hier op Instagram!