De bel gaat. Mijn moeder springt enthousiast op van de bank: "Oeh, daar zul je ze hebben! De eerste visite!" Het is Eerste Kerstdag en zoals elk jaar hebben we een kerstdiner. Vorige jaren was het altijd bij mijn oma,  beppe Aukje, maar zij kan niet meer voor zoveel mensen koken, dus heeft mijn moeder voorgesteld het dit jaar bij ons te organiseren.

Het is ome Gerrit die aanbelde, de broer van mijn moeder. Hij is vrijgezel en zegt altijd dat hij dat heerlijk vindt, maar is ondertussen wel al jaren actief op alle denkbare datingsites. Nadat hij mij heeft begroet met een iets te ferme handdruk en een harde klap op mijn rug, loopt hij de woonkamer in waar mijn zusje Eva zoals altijd alleen oog heeft voor haar telefoon. Ook mijn moeder komt na Gerrit de kamer weer binnen, kijkt mijn zusje geërgerd aan, maar zegt niets. Waarschijnlijk is ze bang om de sfeer te verpesten.

De sfeer

De 'sfeer': eigenlijk is die elke kerst weer ver te zoeken. Iedereen doet zo overdreven vrolijk tegen elkaar terwijl je duidelijk kunt zien dat het voor meer dan de helft van de tijd alleen maar gemaakt gezellig is. Zo ergert iedereen zich aan mijn zusje die alleen maar op haar telefoon zit, aan de slechte grappen van ome Gerrit of aan de vergeetachtigheid van mijn oma, maar niemand zegt er wat van. Dat ik ondertussen bloedchagrijnig aan tafel zit, nemen we maar voor lief. Als de sfeer maar niet verpest wordt.

Een half uurtje later is iedereen gearriveerd en zitten we met zijn allen aan de eettafel. Beppe zit aan het hoofd met naast haar mijn andere oom en tante. Daar weer naast zitten mijn ouders en ome Gerrit. Ik zit aan het andere hoofd van de tafel, met om mij heen mijn zusje en mijn jongere neefjes en nichtje. Mijn neefjes zijn twee zeer irritante jochies van vier en acht en mijn nichtje is twaalf, net als mijn zusje. Mijn neefjes hebben de gewoonte dat ze niet normaal kunnen eten en dus altijd een slagveld aanrichten op tafel. Het enige voordeel van het lawaai dat zij met zijn tweeën produceren, is dat dat ik daardoor de kerstmuziek (goed voor de sfeer), die inmiddels mijn neus uitkomt, niet kan horen.

Gesprekken

Zoals altijd voert ome Gerrit het woord. Hij vertelt over zijn werk als schilder of tapt moppen, waar hij zelf het hardst om lacht, terwijl hij ondertussen het ene glaasje bier na het andere achteroverslaat. Zo zegt hij herhaaldelijk dat hij blij is dat hij vrijgezel is, omdat hem dat weer een "gruwelijksnacht" bespaart en gaat hij helemaal stuk na te hebben gevraagd naar de "VIERjaardag" van mijn jongste neefje.

Ook van de gesprekken met beppe word ik niet bepaald vrolijk. Ze heeft me al vier keer gevraagd hoe het op school gaat, maar vergeet telkens de antwoorden die ik haar geef. Omdat mijn zusje de hele tijd samen met mijn nichtje op haar telefoon zit en mijn neefjes niet in staat zijn een fatsoenlijk gesprek met iemand te voeren, moet ik als enig fatsoenlijk kleinkind de gesprekken met haar voeren. Schreeuwend van de ene kant van de tafel naar de andere probeer ik mijn verhaal over te brengen. Met alle plezier, natuurlijk, want de sfeer moet er wel in blijven.

Chaos

Mijn moeder krijgt ondertussen niet zoveel mee van de gesprekken aan tafel, want ze staat compleet gestrest in de keuken. Met mijn vader heb ik het helemaal te doen. Mijn moeder zit al heel de dag op hem te vitten dat hij niet meehelpt, maar als hij iets wil doen - het vouwen van de servetten bijvoorbeeld - krijgt hij commentaar dat het niet goed is en doet ze het alsnog zelf. De aangebrande kalkoen die we uiteindelijk voorgeschoteld krijgen, is werkelijk niet te eten, maar dat wordt subtiel verzwegen aan tafel. Alles om de sfeer niet te verpesten.

Na het eten gaan mijn neefjes van tafel om te spelen. Met veel moeite heb ik hun aanbod om mee te doen kunnen afslaan (mijn ouders lijken soms te denken dat ik een animatieteam ben). Het gaat niet lang goed: na vijf minuten komt er een hels lawaai uit de woonkamer. Snel rent iedereen er naartoe om daar vervolgens een omgevallen kerstboom aan te treffen. Het duurt niet lang voordat de familie besloten heeft wie het gebroken glas mag opruimen, dus daar zit ik de rest van de avond de troep op te ruimen in de sfeervol versierde woonkamer.

Kerst, The most wonderful time of the year, maar ik ben altijd vooral heel blij als het weer achter de rug is.