Lieve Jet,

Alles goed met je?  Drukke tijden in Den Haag lijkt me zo, met de verkiezingen die in je nek beginnen te hijgen. Ik snap het best hoor, dat je het druk hebt. Ik bedoel: je bent immers een van de belangrijkste vrouwen van Nederland, dat vereist veel discipline en hard werken. En tja, als minister kan je helaas niet anders verwachten dan dat je ook de nodige kritiek over je heen krijgt. Zo is dat nou eenmaal. Dus begrijp me niet verkeerd lieve Jet, maar er zijn toch een aantal puntjes die aangekaart moeten worden.

Je mag best weten Jet: ik maak me een beetje zorgen. Of nou, een beetje... eigenlijk maak ik me gewoon reuze zorgen over ons huidige onderwijssysteem. Niemand wordt er gelukkiger van, leraren raken overwerkt en leerlingen gaan van nieuwsgierige bruggers die graag iets willen leren binnen een paar jaar naar verveelde pubers die boos worden om een acht, omdat ze dan dus minder hard hadden hoeven leren. Hoe kan dat toch? Waarom lijken we niet meer te willen leren met z'n allen?

Weet je hoe ik denk dat dat komt, lieve Jet? Ik denk dat het komt doordat we veel te veel moeten leren. Of eigenlijk denk ik dat het komt doordat we allemaal precies even lang moeten doen over dat leren. Weet je lieve Jet, ik snap best dat we bepaalde standaarden moeten halen. Maar de stof die we van jou in 1048 uur moeten proppen kan voor sommige leerlingen misschien wel in 907 uur en voor anderen in 1230 opgenomen worden. Zo'n norm creëert het idee dat we allemaal precies hetzelfde kunnen.

Dat kunnen we niet, Jet. Als we allemaal hetzelfde voorgeschoteld krijgen en allemaal hetzelfde examen moeten maken is dat niet alleen frustrerend voor de leerlingen met een 3, maar ook voor die met een 10. Voor sommige leerlingen is namelijk de uitdaging nog niet genoeg, terwijl het anderen de kop kan kosten. Leraren werken zich een slag in de rondte om te voldoen aan allemaal eisen, terwijl we allang niet meer bezig zijn met het echt opnemen van enige kennis. Middelbare scholen zijn cijfertjesfabrieken geworden.

Dus heb ik een voorstel. Laten we het onderwijs weer om leren laten draaien. Stap af van die cijfertjescultuur en bied meer ruimte voor leraren om zelf hun lesprogramma in te vullen. Geef scholen meer verantwoordelijkheid over de kwaliteit van hun onderwijs, geloof me, dat kunnen ze heus aan. Dat klinkt misschien als een open deur, maar uiteindelijk gaat het er om dat ik weer naar school wil gaan met zin om iets op te steken. Dat ik en alle 960.000 andere middelbare scholieren weer naar school gaan voor onszelf en niet voor een cijfertje. Dat ik en al mijn mede middelbare scholieren weer plezier krijgen in leren. Daar kun je wel voor zorgen toch? Zo niet dan mag je me altijd bellen hoor, lieve Jet, vind ik helemaal niet erg.

Liefs,

Anouk