Nog maar zo kort geleden leerde ik je kennen. En toen al besefte ik dat ik niet meer zonder je kan. Daarom is deze brief helemaal speciaal geschreven voor jou.

Toen ik voor het eerst met je kennismaakte, wist ik eigenlijk niet zo goed wat ik van je moest denken. Maar vanaf het allereerste moment kon ik je al niet meer loslaten. Met jou ziet de wereld er namelijk zoveel mooier uit.

Een ander perspectief

Sinds wij samen zijn, zie ik de wereld namelijk vanuit een ander perspectief. En dat perspectief ligt me eigenlijk veel beter, hoewel ik nooit wist dat mijn eigen perspectief niet altijd even goed was. Ik heb in het begin wel even aan ons samenzijn moeten wennen, maar diep in mijn hart wist ik dat het goed zat.

Je bent er altijd voor me. En dat schept een goed gevoel. Ik merk op school dat ik me veel beter kan concentreren en dat ik me veel beter voel. Ik doorliep zelfs de tussentijdse toets voor m'n autorijles met de vrijstellingen waarop ik al die tijd hoopte. Ja, waar zou ik toch zijn zonder jou?

De reacties

Toen duidelijk werd dat we bij elkaar hoorden, begon ik wel zenuwachtig te worden voor de reacties van anderen. Wat als ze ons zouden nakijken op straat of in zichzelf zouden lachen? Gelukkig waren de reacties positief en konden wij samen onze gang gaan.

Sinds ik je ken, voel ik me vaak zó ontzettend rot als je niet bij me bent. Eigenlijk zijn we onafscheidelijk en ik heb zo'n vermoeden dat we steeds dichter naar elkaar zullen groeien de komende tijd. Ik kan niet meer zonder je en aan dat idee zal ik moeten wennen. Maar aan jou ligt het niet, ik zal het je nooit verwijten.

Sinds ik je op m'n hoofd zette, wil ik je niet meer kwijt. I love you, nieuwe bril.

Au revoir,

Nicolette