Tijmen is benieuwd wat er allemaal gebeurt met zijn data online en hoe hij zijn eigen data in z’n vettige, kruimelige dorito-handjes kon krijgen. Wat dat allemaal inhoudt? Dat lees je hieronder.

Ik was laatst benieuwd naar wat ik allemaal luister op Spotify – ik luister immers 24/7 muziek. Na even rond te zoeken vond ik Spotify.me die mij van alles kon vertellen over mijn – weliswaar gare – muzieksmaak, en deze externe website die me confronteerde met het feit dat ‘LEKKER MET DE MEIDEN’ van MEROL in vier dagen tijd mijn all-time meest beluisterde track is geworden.

Wel leuk, om te zien wat ik nou allemaal uitspook online. Zelf hou ik dat niet bij. De bedrijven die mijn media beheren echter wel. Interessant! Gelukkig ben ik de baas van mijn eigen data: hoe kan ik aan mijn eigen data komen en wat gebeurt hier nou allemaal mee? Laten we kijken!

Geen verrassing

Kijk, het is natuurlijk geen verrassing dat zowat alles wat je online doet wordt bijgehouden. Elke site die je bezoekt, vraagt of ze cookies mogen verzamelen – niet dat iemand zich hier nog over inleest, maar het idee is simpel: ze vragen jouw toestemming informatie te verzamelen, zodat je doodgegooid kunt worden met gepersonaliseerde reclame. Je wil een examenreis boeken en voor de komende dagen schreeuwen Center Parcs en Trivago in je oren over hun heetste deals, dat soort reclame.

Als je op YouTube kattenvideo’s kijkt worden je alleen maar meer video’s van deze poezelige wezentjes aanbevolen door het algoritme. Allemaal zodat jij nóg vijftig keer kunt zeggen ‘nog één video!’

Datahandel

Je denkt misschien dat het niet zo veel uitmaakt dat jouw info wordt bijgehouden en mééstal ben je ook, inderdaad – sorry dat ik het zeg – niet zo belangrijk. Toch zijn er situaties waarin dat wél zo is. Zo zijn er datahandelaars als Focum die claimen referentiedata van wel 10 miljoen consumenten te bezitten. Bedrijven zoals Focum verkopen hun ‘big data’, de belangrijke data van deze massale hoeveelheid internetgebruikers, aan andere partijen.

Kredietscore

Op basis van de verzamelde data krijgt iedere consument een ‘kredietscore’, een persoonlijke betrouwbaarheidscheck. Betaal je altijd je rekening op tijd? Verwacht een goede score en het vertrouwen van bijvoorbeeld een nieuwe verzekeringsmaatschappij, als je je daarbij aansluit. Heb je een rekening niet op tijd betaald, dan daalt je kredietscore hevig. Je wordt bestempeld als een ‘wanbetaler’ en als een bedrijf dit van je weet, gaan ze je strenger behandelen.

Dus nee, het maakt bedrijven niet zo veel uit wat je in de nachtelijke uren voor ongure zoekopdrachten de wereld instuurt, maar bij financiële zaken kan een slechte reputatie je zeker wel in de weg zitten. In conclusie: een hele andere kant van datahandel dan aanbevolen video’s op YouTube.

Nieuwsgierigheid

Wat je mening over het verzamelen van jouw persoonlijke data ook is, het is nou eenmaal een feit dat vrijwel al je media data van je bijhouden. Misschien vind je dat eng, maar ik zie hier een kans! Wat weten deze bedrijven nou allemaal van mij? Ik ben wel nieuwsgierig naar wat de harde feiten zijn over mijn internetgebruik – en, God, ik gebruik het Internet veel. Genoeg data, dus. Nu maar hopen dat ze denken dat ik cool ben. Het meest benieuwd ben ik naar mijn social media data. Weten ze wie ik geblokkeerd heb, wie mijn favoriete artiesten zijn en welke sexy mensen ik het meeste opzoek? Spannend.

Meester van jouw eigen data

Het lijkt misschien wel zo, maar je data zijn niet achter slot en grendel verborgen. Veel bedrijven geven je mogelijkheid om je eigen data aan te vragen en te downloaden! Zo kun je checken wat er allemaal wordt bewaard over jou. Vaak is het even rondzoeken, maar veel van de grotere social media hebben onder ‘privacy’ een optie om data op te eisen. Tijd om de touwtjes zelf in handen te nemen. Wie denkt het internet dat ik ben?

Wil je met mij mee op zoek naar je eigen data? Gebruik de volgende links om ook jouw data op te eisen!

Instagram
Snapchat
Google / YouTube
Facebook
Tumblr

Hier zie je welke interesses Google van je denkt te weten.