Costas (17) zit in 4 vwo en houdt van piano spelen en tekenen. En hij is homo.

Hoe is het om jong te zijn en te struggelen met je gender of seksualiteit? In Lettersoep interviewen Anouk en Lisa jongeren uit de LGBTQIA+-community. Elke keer een andere letter, elke keer een ander verhaal.

Anders

Costas voelde zich al op jonge leeftijd anders dan zijn leeftijdsgenoten. "Al vanaf groep 3 had ik heel duidelijk het besef dat de rest van de wereld anders was dan ik ben. Dat gevoel was heel sterk, maar ik had er nooit een woord voor. Als ik een jongen en een meisje samen over straat zag lopen vroeg ik me bijvoorbeeld af waarom ze bij elkaar waren. Ook keek ik heel erg op tegen andere jongens, dan wilde ik zijn zoals zij. Later begreep ik dat dat eigenlijk een soort mini-verliefdheid was."

Toen Costas op zijn elfde eindelijk het woord voor zijn anders-zijn vond, hield hij dat nog lang voor zich. “Ik wist zelf wel dat homo zijn niet een slecht iets is, maar het heeft toch vaak een negatieve lading. Klasgenoten scholden er bijvoorbeeld mee en er wordt sowieso vanuit gegaan dat je hetero bent."

Lopend vuurtje

Toen Costas in de derde in een leuke klas belandde voelde hij zich zeker genoeg om het te delen. "Op een gegeven moment heb ik het op Facebook gezet. Daar had ik alleen de mensen uit mijn klas als vrienden, dus ik dacht dat het wel binnen die groep zou blijven. De volgende dag wist de hele school het, het verspreidde zich echt als een lopend vuurtje. Ik werk op school ook in de kantine, dus veel mensen weten wel wie ik ben. Die dag kwamen er veel mensen naar me toe om te vragen of het waar was."

Dat was niet de enige reactie die Costas kreeg. “In mijn klas waren de reacties echt wel positief, maar buiten de klas waren er veel negatieve reacties. Dat ging van stilte op de gangen als ik langs liep, tot schelden en roddels op het internet. Op zich werd ik voor mijn coming-out ook gepest, dus was het niet per se anders.”

GSA

"Na mijn coming-out ben ik een GSA (Gay Straight Alliance, red.) gestart bij mij op school. Ik wilde mensen helpen om zich veilig te voelen op school. Op dat moment was ik een van de weinigen op school die uit de kast was en ik wist dat er statistisch gezien gewoon meer jongeren moesten zijn bij mij op school die ook met hun seksualiteit worstelen. Met de GSA probeer ik hen te laten zien dat je je op school veilig kan voelen", aldus Costas.

Laat je horen!

"Ik probeer op school altijd mijn extraverte zelf te zijn. Dat is af en toe best lastig, maar ik wil anderen op die manier ook laten merken dat het helemaal oké is om te zijn wie je bent. Ik vind het belangrijk om als LGBT-jongere zichtbaar te zijn. Er staat echt een hele community voor je klaar en daar probeer ik jongeren bewust van te maken”, vertelt Costas.

“Voor andere jongeren in de LGBT-community hoop ik dat ze uit de kast kunnen komen, om excentriek te kunnen zijn, om zichtbaar te zijn. Je bent gewoon deel van de bevolking, wees niet bang om jezelf te zijn.”