Valentijn: niet aan te ontkomen
Door Anouk
Zeker twee weken voor het zover is begint de ellende. Tegenwoordig zo commercieel als het maar kan: Valentijnsdag.
Als je de stad in ging, ontkwam je er niet aan. In zowat iedere etalage zie je hartjes, rozen, chocolade en alles in het rood. De kleur van de liefde. Ook bij ons op school kon je niet om Valentijnsdag heen.
Beschamend
In de week voor Valentijn kun je voor jouw liefje een roos kopen op school en op Valentijnsdag wordt deze roos dan naar je liefje gebracht. In de klas. Al was het deze keer op vrijdag, omdat de echte V-dag op zondag viel.
Hartstikke beschamend, dan loop je ineens de hele dag met zo’n roos rond. Als het van je vriend(in) is en met naam eronder is het leuk, anoniem des te vervelender… want ja: is het echt? Is het een grapje? En dan nog de belangrijkste vraag: van wie komt de roos überhaupt?
Liefde?
Op internet werden er digitale rozen rondgestuurd, waarvan je de helft van de tijd de mensen vaak niet eens mag of dat je bedankt wordt omdat je zo'n goede admin of moderator bent geweest. Allemaal heel leuk en aardig, maar dat heeft toch weinig meer met de liefde te maken..
Daarnaast, waarom zou je Valentijn eigenlijk nodig hebben om je liefde aan iemand te verklaren? Omdat er dan ineens van alles te koop is? Of omdat het dan lekker anoniem kan? Ik snap het niet. Ik zou het net zo goed op iedere andere dag doen, daar heb ik geen geprikte datum voor nodig.
Jij?
Maar goed hoe stom je het ook vindt, uiteindelijk heb je het er toch over. Jij nog rozen, kaartjes, chocolaatjes ontvangen van een (geheime) aanbidder?