Training Day
Door Simon
Dat regisseur Antoine Fuqua vooral bekend is van commercials en videoclips, valt direct te zien aan 'Training Day': de film ziet er gelikt uit en de bombastische rapmuziek doet de rest.
Fuqua weet je aandacht op die manier, maar ook bijvoorbeeld door rappers als Dr. Dre en Snoop Doggy Dog en zangeres Macy Gray een rolletje te geven, aardig vast te houden.
Dat soort 'geintjes' zijn heel aardig, maar maakt het nog geen goede film. Hoe zit het bijvoorbeeld met het verhaal, de hoofdrolspelers? Heeft Fuqua een indrukwekkende videoclip afgeleverd, of biedt 'Training Day' meer dan wat we op MTV, TMF en The Box dagelijks voorbij zien flitsen?
Van vijf uur 's ochtends tot middernacht volgen we Jake Hoyt (Ethan Hawke - 'Gattaca'), een ambitieuze agent die graag de straat op wil om de serieuze (drugs)criminaliteit aan te pakken. De eerste dag wordt hij getraind -vandaar die titel- door Alonzo Harris (Denzel Washington - 'Remember the Titans'). Alonzo is niet bepaald, of eerder bepaald niet, de agent die zich aan de regeltjes houdt.
Onder het motto 'ik ben de politie, ik mag alles' overtreedt hij alle wetten om criminelen aan te pakken, hij drinkt tijdens werktijden, vindt dat je de drugs waar je tegen optreedt moet kennen -en dus ook gebruiken- en is niet een beetje sadistisch.
Alles wat Alonzo Jake leert, druist in tegen zijn geweten of wat laatstgenoemde op de academie heeft geleerd.
Zoals de ondertitel van de film al doet vermoeden luidt de hoofdvraag in deze film: 'Hoe ver mag een smeris gaan in zijn strijd tegen criminaliteit?'
Een interessante ethische vraagstelling, waar overigens niet met irritant veel diepgang naar gekeken wordt. Sterker nog, naarmate het verhaal vordert wordt 'Training Day' in steeds sterkere mate een pief-paf-poef-bats-boem-film die wel eens een steekje laat vallen en is op zekere momenten 'lekker' agressief. 'Lekker' in plaats van simpel, en dat is ongetwijfeld te danken aan Antoine Fuqua, die beeld en geluid prachtig op elkaar af weet te stemmen.
'Training Day' vervalt uiteindelijk net niet in de standaard nigga-gansta film en dat is met name te danken aan een andere man en die verdient hier een eigen tussenkopje voor. Aldus:
Denzel Washington is de man die de film op een respectabel niveau houdt. Tot nu toe speelde hij -voor zover ik weet- altijd de beschaafde goodguy. Nu is hij de agressieve, patserige, sadistische klootzak en dat doet hij geheel geloofwaardig. Denzel, wie luf joe.
Overigens wil ik verder niets af doen aan de acteerprestaties van Ethan Hawke, hij stond z'n mannetje zeker, maar verraste minder.
Een geweldige Denzel Washington, strakke filmtechnieken, een vette soundtrack, maar net zo goed ook een verhaal dat bij vlagen ongeloofwaardig en wat ondoordacht is, zorgen voor een aardige klapper van een film.
Met plezier naar gekeken, geen absolute topper. Gepubliceerd op 5 februari 2002