Toe aan vakantie
Er wordt me onrecht aangedaan.
Werkelijk iedereen (enkele uitzonderingen daargelaten natuurlijk) heeft deze week vakantie.
Behalve… mijn school. Ondanks vele gaten vanwege een studiedag, lesuitval en Koninginnedag heeft de schoolleiding besloten om ‘de leerlingen niet tekort te doen’. Dat wil zeggen: de lessen gaan koste wat kost zoveel mogelijk door. Bah.
Dit geeft wel weer aan wat voor enge, sadistische gedrochten er in onze schoolleiding zitten. Als ze maar een greintje gevoel hadden gehad, begrepen ze wel dat de getergde scholierenzieltjes nu zeer aan vakantie toe zijn. Uitgeput, getergd, moe, uitgemolken, hersendood; het zijn slechts enkele staten waarin vele leerlingen verkeren na een eindeloze tijd met martelingen als lessen, tentamens en handelingsdelen.
Al door de gang lopend moet men elkaar ondersteunen terwijl men zich naar de lessen voortsleept. Anti-hoofdpijnpilletjes worden weer met kilo’s aangevoerd en de bankjes zijn bevolkt door brugklassers die hun tas niet meer verder kunnen dragen.
Toch heb ik het hier slechts over de mensen die nog komen, de dappere slag der scholieren. Want er zijn natuurlijk altijd slappelingen die het opgeven en vluchten naar een terrasje, om daar van de eerste zonnestralen van dit jaar te genieten. Even werd ik (als professioneel slappeling) in de verleiding gebracht door een prettig zonnestraaltje dat warm in mijn nek kriebelde toen ik weer naar school fietste. Maar ik was dapper en ben toch naar de les gegaan. Ik heb me namelijk bij mijn lot neergelegd en ik maak de week netjes af. Want zoals Heraclitus zei: “Hetzelfde is: levend en gestorven, ontwaakt en slapend, jong en oud: want het één is, erin omslaand, het ander en het ander, erin omslaand, het één.” School is nu eenmaal onlosmakelijk verbonden met vakantie…
Gepubliceerd op 27 april 2004