The Lord of the Rings: The Two Towers
Door Rollo Tomasi
Een trilogie. Zeer succesvolle boeken. Een verfilming bleek moeilijker dan gedacht. Ralph Bakshi probeerde het in de jaren zeventig met animatie, maar dat was niet zo'n succes. De Nieuw-Zeelandse Peter Jackson durfde een live action versie aan. Het eerste deel, The Fellowship of the Ring, bleek zowel commercieel als artistiek een doorslaand succes. Nu verschijnt The Two Towers, en de verwachtingen zijn wederom hoog gespannen.
Was bij het vorige deel het plot vrij rechttoe-rechtaan, dit keer is de film in de drie verhaallijnen verdeeld en de film switcht steeds hiertussen. Soms schuurt dat, maar over het algemeen slaagt Jackson erin de aandacht vast te houden.
Na het gevecht met de Orcs is het reisgenootschap uit elkaar gevallen. De hobbits Frodo (Elijah Wood) en Sam (Sean Astin) zijn op weg naar het land Mordor om de Ring te vernietigen. Het is een zware tocht, maar zij krijgen hulp van Gollum (stem door Andy Serkis). Het is niet duidelijk of hij te vertrouwen valt, maar hij kent het gebied, dus wordt zijn hulp geaccepteerd.
Ondertussen proberen Aragorn (Viggo Mortensen), de elf Legolas (Orlando Bloom) en de dwerg Gimli (John Rhys-Davies) de hobbits Merry (Dominic Monaghan) en Pippin (Billy Boyd) te vinden en te bevrijden uit de handen van een legertje Orcs van Saruman (Christopher Lee). Tijdens de achtervolging belandt het driemanschap in Rohan, het land van Theoden (Bernhard Hill), in wie zij een bondgenoot vinden tegen Saruman.
De avonturen van Merry en Pippin vormen de derde verhaallijn, waarin de Ents voorkomen, een soort oeroude wandelende bomen.
Waar het vorige deel een vrij getrouwe verfilming van het boek was (er waren slechts een paar stukken weggelaten), zijn Jackson en de andere scenario-schrijvers dit keer wat losser met het materiaal omgegaan. De meeste keuzes die ze gemaakt hebben pakken over het algemeen goed uit. Waar de fans van de boeken vooral bang voor waren was de toevoeging van romantische scènes. In de praktijk blijkt het erg mee te vallen, en zullen slechts weinigen zich aan het verhaal van de film storen. Nog een punt is dat niet het hele boek The Two Towers verfilmd is, maar dat een stuk pas bij het slot van de trilogie, The Return of the King, te zien zal zijn. Ook dat is weinig storend, en hebben Jackson en co. besloten tot een logisch open einde bij deze film.
Een punt van kritiek is dat door de vele actie (de film is een stuk geweldadiger dan zijn voorganger) sommige personages tot decorstukken dreigen te worden gedegradeerd. Voor mensen die de boeken niet hebben gelezen zal het moeilijk zijn iedereen uit elkaar te houden. Sowieso wordt er weinig tijd verspilt aan het herhalen van gebeurtenissen uit het vorige deel. Wie dat niet heeft gezien, zal veel dingen niet begrijpen.
Wat wel lof verdiend, is de presentatie van Gollum. Dit personage komt volledig uit de computer, maar nooit kwam het zo overtuigend over*. Ooit had Gollum de Ring in zijn bezit, als gevolg waarvan hij twee persoonlijkheden heeft ontwikkeld, een goedaardige, Sméagol, die de hobbits wil helpen, en een kwaadaardige, Gollum, die slechts de Ring weer in zijn bezit probeert te krijgen. Welke kant zal de overhand krijgen?
*Zo overtuigend dat de studio New Line hem probeert mee te laten dingen voor de Oscars.
Al met al is de film zeker de moeite waard. De makers hebben wat veranderingen gemaakt ten opzichte van het boek, maar de meeste fans zullen tevreden zijn. Voor mensen die het boek niet gelezen hebben zal de film een zwaardere kluif zijn. Het zien van The Fellowship of the Ring of het lezen van de boeken wordt aangeraden voor mensen die deze film willen zien. Gepubliceerd op 18 december 2002