The Hours
Door Mari
Een heel scala aan prijzen sleepte The Hours al in de wacht.
Nicole Kidman ontving een Oscar voor haar rol van Virginia Woolf, Julianne Moore kreeg de LAFCA award voor beste actrice. De film zelf kreeg een Golden Globe en de NBR Award. Ik moet zeggen dat ik het volkomen terecht vind, ook al geloof ik niet zo in Hollywood film-prijzen. De regisseur van onder andere Billy Elliot, Stephen Daldry, verfilmt met The Hours het gelijknamige boek van Michael Cunningham.
Vrouwen uit drie verschillende tijden worden in deze film op een bijzondere manier aan elkaar gelinkt. In 1951 bereidt de zwangere en labiele huisvrouw Laura (Julianne Moore) samen met haar zoontje Richard (Jack Rovello) de verjaardag van haar man Dan (John C. Reilly) voor. In 2001 doet Clarissa Vaughan (Meryl Streep) hetzelfde, maar dan voor de inmiddels volwassen Richard (Ed Harris). De laatstgenoemde is dichter en stervende aan AIDS.
Virginia Woolf (Nicole Kidman) is een schizofrene, schuwe en vreemde vrouw.
We zien hoe het haar rond 1920 vergaat tijdens het schrijven van Mrs. Dalloway, en hoe groot de invloed is die haar boek later op de levens van Laura en Clarissa heeft, maar ook op haar eigen leven. De vrouwen blijken meer en meer gemeen te hebben en ook hun levenspaden kruisen elkaar.
The Hours is een beklemmende, realistische en niets-verhullende film.
Bij vlagen deprimerend en angstaanjagend, maar vooral confronterend.
Vooral Julianne Moore en Nicole Kidman doen het geweldig als manische en lichtelijk getikte vrouwen. Jammer is wel dat sommige scenes, personen en semi-verhaallijnen niets aan het verhaal toevoegen en soms nogal storen. Dit kleine minpunt ten spijt is deze film met haar goed uitgewerkte karakters, een fantastische cast en een interessant verhaal een klein meesterwerkje.
Gepubliceerd op 27 maart 2003