Terminator 3: Rise of the Machines

Het is er dan toch van gekomen, een derde Terminator deel. Schwarzenegger had meerdere malen gezegd nooit een derde deel te zullen doen, maar de laatste jaren heeft de Oostenrijkse eik bepaald niet veel hits op z’n naam gehad. Hoewel hij het natuurlijk allemaal voor de fans heeft besloten te doen.
Hoe dan ook, ditmaal staat niet James Cameron aan het roer van Terminator 3: Rise of the Machines (hij houdt zich tegenwoordig met het filmen van scheepswrakken bezig), maar is Jonathan Mostow ingehuurd om de boel in goede wegen te leiden.
Het bekende verhaal
Hoewel in Terminator 2 het bedrijf dat de A.I. heeft ontwikkeld die uiteindelijk de macht over zou nemen in de wereld is verwoest, maakt John Connor (die de leider van de toekomstige rebellen zou worden) zich nog steeds zorgen. Hij zwerft anoniem rond door Amerika, bang dat de robots uit de toekomst alsnog een realiteit zullen worden en hem zullen opsporen.
Op een dag crasht Connor (Nick Stahl) met z’n motor en zoekt z’n heil bij de kliniek van dierenarts Kate Brewster (Claire Danes) die een ex-klasgenoot van Connor blijkt te zijn. Veel tijd om herinneringen op te halen hebben ze echter niet als Connors angsten bewaarheid lijken te worden, wanneer ze een Terminatrix, of T-X (Kristinna Loken) achter zich aan krijgen. Maar natuurlijk is er ook ditmaal namens de rebellen een robot achter de T-X aangestuurd om ze te redden. Dan begint het plot van dit deel wel erg op het vorige te lijken…
Overeenkomsten
Het valt al snel op dat driekwart van het verhaal grote gelijkenis vertoont met Terminator 2. De beide terminators arriveren naakt in het heden, stelen wat kleding en vervoer, Arnie redt Connor net op tijd, er volgen wat achtervolgingsscènes en ze proberen de bron van de A.I. uit te schakelen. De film voelt voor een flink deel als een toegift aan de fans van de serie. Maar daar ligt ook het probleem; waar de film verschilt is hij ook minder. Van de grimmige sfeer en score is weinig meer terug te vinden, en waar de vorige films interessante ideeën aanbood, ligt de nadruk nu op de over-the-top actie en droge humor. De momenten waar de film serieus probeert te zijn komen niet echt uit de verf, zo treurt Kate Brewster het ene moment nog om de dood van haar geliefde, en vijf minuten later wisselt ze al verliefde blikken uit met Connor. De film bevat ook nog wat overbodige dialogen die als enige functie schijnen te hebben een opzetje te geven voor een eventueel vierde deel.
De acteurs doen hun best, maar het komt niet allemaal even goed uit de verf. Arnie is het meest overtuigend, maar hij is nu onderhand wel bekend met de rol. Ook op Nick Stahl valt weinig aan te merken. Claire Danes’ personage is echter niet zo goed uitgewerkt, en hoeft niet veel meer te doen dan gillen, huilen en verliefd te kijken. Kristinna Loken was vroeger fotomodel en haar uiterlijk werkt niet echt in haar voordeel aangezien ze een meedogenloze moordmachine moet spelen. Er is eigenlijk geen moment dat ze zo dreigend overkomt als Robert Patrick in het vorige deel.
Genoeg te genieten
Maar goed, als je de film voornamelijk als popcornvermaak bekijkt valt er nog genoeg te genieten. Op de actiescènes valt weinig aan te merken, met name de scène waar de T-X de helden achtervolgt met een gigantische kraanwagen en een halve wijk de vernieling inrijdt is de moeite waard en zal misschien wel het meest spectaculaire stuk actie van dit jaar zijn. Ook zitten er een boel one-liners in de film die goed zijn voor een grijns. Het einde is ook wat grimmiger dan je vooraf zou verwachten, en geeft een verklaring voor de tijdreisparadox die in Terminator 2 was ontstaan; als er geen A.I. meer was die de robots heeft gecreëerd in de toekomst, hoe kunnen die robots dan naar het heden reizen?
Conclusie
Probeer van Terminator 3: Rise of the Machines niet te veel te vergelijken met de vorige delen, dat zal nadelig uitvallen voor dit deel. Wil je slechts vermaakt worden met een boel actie en wat sterke humor, dan is deze film zeker geen slechte keus. Gepubliceerd op 24 juli 2003
Hoe dan ook, ditmaal staat niet James Cameron aan het roer van Terminator 3: Rise of the Machines (hij houdt zich tegenwoordig met het filmen van scheepswrakken bezig), maar is Jonathan Mostow ingehuurd om de boel in goede wegen te leiden.
Hoewel in Terminator 2 het bedrijf dat de A.I. heeft ontwikkeld die uiteindelijk de macht over zou nemen in de wereld is verwoest, maakt John Connor (die de leider van de toekomstige rebellen zou worden) zich nog steeds zorgen. Hij zwerft anoniem rond door Amerika, bang dat de robots uit de toekomst alsnog een realiteit zullen worden en hem zullen opsporen.
Op een dag crasht Connor (Nick Stahl) met z’n motor en zoekt z’n heil bij de kliniek van dierenarts Kate Brewster (Claire Danes) die een ex-klasgenoot van Connor blijkt te zijn. Veel tijd om herinneringen op te halen hebben ze echter niet als Connors angsten bewaarheid lijken te worden, wanneer ze een Terminatrix, of T-X (Kristinna Loken) achter zich aan krijgen. Maar natuurlijk is er ook ditmaal namens de rebellen een robot achter de T-X aangestuurd om ze te redden. Dan begint het plot van dit deel wel erg op het vorige te lijken…
Het valt al snel op dat driekwart van het verhaal grote gelijkenis vertoont met Terminator 2. De beide terminators arriveren naakt in het heden, stelen wat kleding en vervoer, Arnie redt Connor net op tijd, er volgen wat achtervolgingsscènes en ze proberen de bron van de A.I. uit te schakelen. De film voelt voor een flink deel als een toegift aan de fans van de serie. Maar daar ligt ook het probleem; waar de film verschilt is hij ook minder. Van de grimmige sfeer en score is weinig meer terug te vinden, en waar de vorige films interessante ideeën aanbood, ligt de nadruk nu op de over-the-top actie en droge humor. De momenten waar de film serieus probeert te zijn komen niet echt uit de verf, zo treurt Kate Brewster het ene moment nog om de dood van haar geliefde, en vijf minuten later wisselt ze al verliefde blikken uit met Connor. De film bevat ook nog wat overbodige dialogen die als enige functie schijnen te hebben een opzetje te geven voor een eventueel vierde deel.
De acteurs doen hun best, maar het komt niet allemaal even goed uit de verf. Arnie is het meest overtuigend, maar hij is nu onderhand wel bekend met de rol. Ook op Nick Stahl valt weinig aan te merken. Claire Danes’ personage is echter niet zo goed uitgewerkt, en hoeft niet veel meer te doen dan gillen, huilen en verliefd te kijken. Kristinna Loken was vroeger fotomodel en haar uiterlijk werkt niet echt in haar voordeel aangezien ze een meedogenloze moordmachine moet spelen. Er is eigenlijk geen moment dat ze zo dreigend overkomt als Robert Patrick in het vorige deel.
Maar goed, als je de film voornamelijk als popcornvermaak bekijkt valt er nog genoeg te genieten. Op de actiescènes valt weinig aan te merken, met name de scène waar de T-X de helden achtervolgt met een gigantische kraanwagen en een halve wijk de vernieling inrijdt is de moeite waard en zal misschien wel het meest spectaculaire stuk actie van dit jaar zijn. Ook zitten er een boel one-liners in de film die goed zijn voor een grijns. Het einde is ook wat grimmiger dan je vooraf zou verwachten, en geeft een verklaring voor de tijdreisparadox die in Terminator 2 was ontstaan; als er geen A.I. meer was die de robots heeft gecreëerd in de toekomst, hoe kunnen die robots dan naar het heden reizen?
Probeer van Terminator 3: Rise of the Machines niet te veel te vergelijken met de vorige delen, dat zal nadelig uitvallen voor dit deel. Wil je slechts vermaakt worden met een boel actie en wat sterke humor, dan is deze film zeker geen slechte keus. Gepubliceerd op 24 juli 2003