SuperTex

SuperTex is de nieuwste Nederlandse boekverfilming. Althans, een boek van een Nederlandse auteur, Leon de Winter in dit geval, verfilmd als Europese co-productie. Regissseur Jan Schütte is afkomstig uit Duitsland, in de film wordt Engels gesproken en de acteurs komen uit half Europa. De geschiedenis leert dat dit soort projecten doorgaans weinig succesvol zijn, wat voor een aanzienlijk deel aan de kwaliteit te wijten is. Wie weet doet SuperTex het beter.
Jood in een Porsche
Is Max Breslauer (Stephen Mangan) een jood met een hoed of een jood in een Porsche? Duidelijk dat laatste, zo lijkt het. Zoon van de selfmade kledingmagnaat Simon Breslauer (Jan Decleir) en dankzij z’n vader en z’n opleiding lijkt hij voorbestemd z’n vader op te volgen. Hoewel, zijn visies stroken niet echt met die van de traditioneel aangelegde Simon. Volgens Max moet het roer radicaal om, anders is het bedrijf verloren. Geen sprake van, vindt z’n vader, die altijd op z’n boerenverstand vertrouwd heeft.
Max’ broertje Boy (Elliot Levey) is anders. Hij doet simpelweg wat z’n vader van hem verlangt. Type lulletje rozenwater. Maar door een serie gebeurtenissen die elkaar in hoog tempo opvolgen zullen de personages zich moeten herbezinnen op hun leven. Wat betekenen familie, identiteit en tradities voor hen? En worden ze er gelukkiger van?
Steenkolenengels
En wordt het publiek er wel gelukkig van? Hoewel het allemaal wel keurig, sfeervol en respectvol wordt geserveerd vraag je je na afloop toch af waarom dit gemaakt is. De zoek naar (joodse) identiteit is niet bepaald een vernieuwend thema. Geen schokkende, nieuwe inzichten en het drama komt ook niet echt hard aan.
Op de spelers is weinig aan te merken, ze doen hun best. Bijpersonages hebben de neiging in en uit het verhaal te zweven en zorgen voor de omranding van het verhaal, maar vervullen geen echte functie. Jan Decleir herhaalt in feite z’n rol uit Karakter, maar dan in steenkolenengels.
Conclusie
Laten we zeggen dat SuperTex er eentje voor de liefhebbers is. Benieuwd hoe roman van De Winter er in filmvorm uitziet? Ga maar kijken. Voor anderen is het waarschijnlijk niet ontzettend interessant of aangrijpend. Gepubliceerd op 26 maart 2004
Is Max Breslauer (Stephen Mangan) een jood met een hoed of een jood in een Porsche? Duidelijk dat laatste, zo lijkt het. Zoon van de selfmade kledingmagnaat Simon Breslauer (Jan Decleir) en dankzij z’n vader en z’n opleiding lijkt hij voorbestemd z’n vader op te volgen. Hoewel, zijn visies stroken niet echt met die van de traditioneel aangelegde Simon. Volgens Max moet het roer radicaal om, anders is het bedrijf verloren. Geen sprake van, vindt z’n vader, die altijd op z’n boerenverstand vertrouwd heeft.
Max’ broertje Boy (Elliot Levey) is anders. Hij doet simpelweg wat z’n vader van hem verlangt. Type lulletje rozenwater. Maar door een serie gebeurtenissen die elkaar in hoog tempo opvolgen zullen de personages zich moeten herbezinnen op hun leven. Wat betekenen familie, identiteit en tradities voor hen? En worden ze er gelukkiger van?
En wordt het publiek er wel gelukkig van? Hoewel het allemaal wel keurig, sfeervol en respectvol wordt geserveerd vraag je je na afloop toch af waarom dit gemaakt is. De zoek naar (joodse) identiteit is niet bepaald een vernieuwend thema. Geen schokkende, nieuwe inzichten en het drama komt ook niet echt hard aan.
Op de spelers is weinig aan te merken, ze doen hun best. Bijpersonages hebben de neiging in en uit het verhaal te zweven en zorgen voor de omranding van het verhaal, maar vervullen geen echte functie. Jan Decleir herhaalt in feite z’n rol uit Karakter, maar dan in steenkolenengels.
Laten we zeggen dat SuperTex er eentje voor de liefhebbers is. Benieuwd hoe roman van De Winter er in filmvorm uitziet? Ga maar kijken. Voor anderen is het waarschijnlijk niet ontzettend interessant of aangrijpend. Gepubliceerd op 26 maart 2004