Snor en Vetklep
Door Daan
Zes jaar lang heb ik precies dezelfde route afgelegd naar school. Eerst die lange suffe weg in de polder voor enkele kilometers, bij de rotonde naar links, langs de Heinekenfabriek, onder de snelweg door en dan ben je er bijna.
Zes jaar lang dezelfde route, maar ook zes jaar lang kom je dezelfde mensen tegen onderweg.
Zo heb je de meneer met de grote snor. Meneer Snor heb ik hem genoemd. De beste man kwam ik altijd tegen als ik het eerste uur les had. Op de fiets met een tas/koffer voorop ging hij, neem ik aan, naar zijn werk toe.
Het verhaal dat ik bij snor bedacht heb is dat hij ras-Feyenoorder is. Vermoedelijk is hij werknemer van de bierfabriek die ik al eerder noemde. In mijn hoofd staat hij daar aan de lopende band met een haarnetje om zijn woeste grijzende bos haar in bedwang te houden.
Dan heb je nog meneer Vetklep. Deze gezette man, ook met snor, woont aan de route die ik altijd fiets. Negen van de tien keer dat ik langsfiets, zit Vetklep achter een computer met drie beeldschermen.
Het gekke is dat hij echt bijna altijd achter de pc zit. Soms als ik na het uitgaan naar huis fiets zit de beste man ook gewoon achter de pc. Voor Vetklep heb ik meerdere verhalen.
Optie 1 is dat hij beurshandelaar is. Vandaar de meerdere beeldschermen en de aparte werktijden. Klinkt vrij logisch.
Optie 2 vind ik persoonlijk leuker. Kijkend naar de creatieve manier van inrichting van zijn kantoor denk ik dat Vetklep de montage van GTST of iets dergelijks doet. Daar komen meerdere beeldschermen ook van pas. De aparte werktijden zijn te verklaren dat achter het werk van meneer haast staat.
Tot diep in de nacht gaat hij door tot Ludo, Laura en anderen perfect in beeld zijn gebracht.
Ik heb er ooit over nagedacht om gewoon een keer te stoppen, aan te bellen en vragen wat hij doet. Echter heb ik toch maar besloten het niet te doen. Mijn fantasie heeft ondertussen al zo’n verhaal bedacht (met onder andere meerdere maîtresses, een longinfectie en de verdwijning van zijn mooie labrador), dat het echte verhaal alleen maar tegen kan vallen.
Nu ben ik benieuwd, hebben jullie ook zulke verhalen? Mensen die je altijd tegenkomt? Mensen die altijd hun hond uitlaten als jij naar school fietst? Laat het weten.