Slappe geest, zwak vlees
Zoals gewoonlijk heb ik ook dit jaar weer Sinterklaasavond met familie gevierd (hoewel Sint ons op 4 december lastig viel). En zoals gewoonlijk ben ik ook dit jaar weer keihard afgerekend op mijn volgens de Sint \'slechte\' eigenschappen en gewoontes.
Toespeling op te laat komen en liters Cup-a-Soup eten kon ik nog weglachen. Maar het gedicht wat mij tot sporten moest motiveren, was pijnlijk treffend:
Luie Marloes,
Jouw geest en vlees zijn zwak, daarom ben jij een fysiek wrak
Opdrukken kun jij nog geen tien keer, en aan hardlopen dénkt de Sint niet eens meer.
…en zo ging het nog even door.
Met mijn neus op de feiten gedrukt, werd het tijd voor maatregelen. Ik stelde een ijzeren trainingsschema op en liet mijn vader beloven dat hij mij op het schema zou wijzen (lees: tot zou dwingen). Want: eenmaal een slappe geest, altijd een slappe geest.
Zo kwam het dat ik op zondagochtend om half 8 uit mijn bed werd gelicht voor een sportschoolsessie. Wat kwam ik bedrogen uit: dacht ik even een uurtje te moeten hupsen en draaien op muziek, werd ik helemaal afgebeuld. Springen, rennen en dat een uur lang met mijn conditie. Ik was eh… best moe.
Maar, ik heb doorgezet, want ik wilde de Sint natuurlijk niet teleurstellen. Bovendien liggen zijn Pieten altijd op de loer!
Gelukkig komt mijn verjaardag eraan (30 december, nu opschrijven en onthouden!) en ik heb een wenslijstje opgesteld; ik wil graag voor mijn verjaardag: een uitstekende conditie, een gezond en fit lijf, en… wat meer doorzettingsvermogen. Dat kan ik wel gebruiken met mijn ‘slappe geest en zwakke vlees’.
Gepubliceerd op 9 december 2004