SimonDOETCanada - Aan het denken zetten en gezet worden
Door Simon
Waar in Nederland (dat hoor ik overigens nu pas) iedereen in shock is door wederom een ernstige vuurwerkramp, zit iedereen in Banff vol angst vanwege recente poema-attacks.
Canada is anders en dat zet je aan het denken.
Op het scholieren.com-forum las en participeerde ik in menig discussie over zogenaamde 'buitenlanders'. Ongelooflijk hoe intens en agressief zo'n discussie kan worden, omdat met wat voor argumenten je ook aan komt zetten, racisten niet kunnen geloven dat het overgrote merendeel met goede bedoelingen naar Nederland komt. Er wordt wel eens gezegd dat de beste manier om iets te leren, is door het zelfs eens van de andere kant mee te maken.
Jammer genoeg ben ik geen racist, want hier in Canada leer ik hoe het is om niet het vertrouwen te krijgen dat je verdient, om behandelt te worden als een schroef in een apparaat, die zonder enige moeite weggegooid en vervangen kan worden. Opmakend uit mijn werkervaringen tot nu toe blijk ik in de ogen van mijn werkgevers niets meer dan een buitenlander die je ontslaat als je hem zat bent.
Al met al vond ik het wat raar dat ik (ondanks immer positieve werkervaringen in Nederland) nadat ik bij een snoepjeswinkel aan het werk ging, binnen drie dagen weer op straat stond.
Dan ga je je toch afvragen hoe ik het in hemelsnaam zo bont heb kunnen maken. Daarom nu: het verhaal van de eigenaresse (dit is wat ze me zei) "Simon, you know how some ducks can land really smooth and nicely? And others land and splatter all over the place? Those ones, those are more like you when you started working here. In this store, you are like a big man in a chinaroom. You probably feel about this the same way, you are just not really in your place here. Besides that, I hired two girls who can stay for a longer period, so I gotta make this business-decision. I hope you understand that."
Dus: eerst vergelijkt ze me met een eend, vervolgens noemt ze me een boerenpummel, daarna verteld ze me dat dat er eigenlijk niks mee te maken heeft en tot slot van rekening vraagt ze nog om begrip ook!
Maar ja, zoals ik al zei: Canada is anders en dat zet je aan het denken.
Het leven hier is verassend en spannend en het gaat van hoogtepunt, naar dieptepunt. Dit betekent veel vallen en weer opstaan, om te kunnen klimmen naar een nieuw hoogtepunt.
En nu ik het over klimmen heb en middenin de Rocky Mountains zit, komt er een metafoor aanzetten, die ik wel in moet koppen. Bovendien is het een handige link naar het volgende deel van dit verhaaltje. Dus: Uiteraard klim ik hier veel, ook in de letterlijke zin bedoel ik. En tijdens het beklimmen van een van die bergen, heb ik een briefje aan een tak gerijgd (met de prachtige tekst: 'Why did you do it?') om die Canadezen ook eens aan het denken te zetten.
Misschien dat dat mijn uiteindelijke wens, mijn doel van mijn verblijf in Canada is om die ene buitenlander te zijn, die een racist op een Canadees internetforum aan het denken kan zetten.
Zal het me lukken? Ik zal het nooit weten.
Gepubliceerd op 1 februari 2001