Showtime
Door Michael
Nadat we tot vier maal toe van Mel Gibson en Danny Glover hebben mogen genieten in de Lethal Weapon films was het deze keer de beurt aan Robert De Niro en Eddy Murphy om twee agenten van verschillende etnische afkomst te spelen die elkaar haten in het begin en van elkaar houden aan het eind. Hoewel Showtime onderdoet voor de meesterwerken van Gibson en Glover, moet ik toch toegeven dat de film mij op positieve wijze verrast heeft.
Hoewel het verhaal weinig diepgang kent en het idee erachter alles behalve origineel is, weten De Niro en Murphy een geloofwaardig en vooral komisch duo neer te zetten waardoor de aandacht van de kijker al snel wordt afgeleid van het zwakke plot.
Mitch Preston (De Niro) is een ervaren rechercheur die zijn werk erg serieus neemt. Zijn enige doel is het oplossen van zijn zaken, het liefst met zo weinig mogelijk poespas. Dit in tegenstelling tot Trey Sellars (Murphy), die al zijn vrije tijd besteed aan zijn poging om door te breken als acteur. Onsuccesvol als hij hierin is ziet hij zichzelf gedwongen om overdag als agent zijn brood te verdienen. Op een avond is Sellars getuige van een drugsdeal waaraan Preston undercover deelneemt. Sellars is hier echter niet van op de hoogte en gaat tot actie over. Hiermee vergooit hij Preston's kans om de drugsdealer in kwestie op te pakken. In de minuten die hierop volgen schiet Preston uit woede de camera van een televisieploeg die al snel ter plekke was kapot.
Door deze actie belandt hij de volgende dag op de voorpagina's van alle grote kranten en dit valt in het verkeerde keelgat bij zijn baas. Om een schorsing te voorkomen neemt Preston tegen zijn wil in deel aan een nieuwe reality serie op tv, geproduceerd door Chase Renzi (Rene Russo). Zij gelooft dat Preston voor hoge kijkcijfers kan zorgen en laat hem in zijn dagelijkse werk volgen door een cameraploeg. Maar Renzi is van mening dat Preston een partner nodig heeft om de show wat op te fleuren. Iemand met meer uitstraling, humor en gevoel voor de camera. En dat is waar Sellars weer in beeld komt. Het feit dat Preston hem na hun eerste ontmoeting uiteraard niet kan uitstaan heeft geen invloed op de keuze van Renzi. De twee tegenpolen moeten deze show samen tot een succes brengen. En terwijl dit voor Preston het absolute dieptepunt in zijn carrière is komt Sellar's levensdroom eindelijk uit. It's Showtime !!!
Hoewel er uiteraard sprake is van een verhaallijn in deze film is het kijken van Showtime niet aan te raden aan mensen die op zoek zijn naar een goed plot. Het verhaal in deze film dient eerder als lijm om nog enige samenhang te creëren tussen de verschillende scènes. Als fan van beide hoofdrolspelers en van de humor die zij in deze film naar voren brengen ben ik als tevreden man de bioscoopzaal uitgelopen. Zoals gezegd is het verhaal echter van een dusdanig laag niveau dat het waarschijnlijk is dat weinig anderen mijn mening zullen delen.
Over het geheel gezien is dit meer een film om thuis op de bank te kijken dan in de bioscoop.
Ik raad jullie dus bij deze aan om de film wel degelijk te zien, maar dan over een aantal maanden als hij op VHS en DVD verschijnt. Het geld van een bioscoopkaartje is beter besteed aan films als Panic Room, die duidelijk geschikter zijn voor vertoning op het witte doek. Eervolle vermeldingen gaan uit naar De Niro en Murphy die erin geslaagd zijn een slap verhaal te verdoezelen met hun uitstekende acteerwerk. Gepubliceerd op 8 mei 2002