Panic Room
Door BlackLight
Meg en haar dochter Sarah zijn net in een nieuw, maar vooral groot huis komen wonen. Meg is namelijk net gescheiden van haar man, die hun huis betaalt. Meg voelt zich er niet helemaal in thuis, maar ze denkt dat ze gewoon nog moet wennen.
Het huis bevat een paar bijzonderheden: het heeft een lift en er is een zogenaamde 'panic room', voor in noodgevallen. In de panic room bevindt zich onder andere een andere telefoonlijn die niet kan worden doorgesneden en tv-schermen waarop het hele huis in de gaten kan worden gehouden door middel van videocamera's.
Direct de eerste nacht die Meg en Sarah in het huis doorbrengen, krijgen ze bezoek van drie criminelen en duiken ze de panic room in.
Het verhaal is helaas niet al te origineel en bevat veel clichés. Maar in dit geval geeft dit niets. De spanning zit er al vanaf het begin in, het huis heeft een nare sfeer en die wordt ook voor de kijker voelbaar door de krakende deuren en spookachtige manier van filmen. Vooral het tweede gedeelte van de film bevat veel spanning, je zit regelmatig op het puntje van je stoel.
Al is deze film duidelijk een thriller, er zit ook humor in. Panic Room is absoluut geen komedie, maar door de goede timing van de grappen - tussen de spannende momenten door - schiet je zo af en toe flink in de lach.
Er wordt goed tot zeer goed geacteerd in de film. Jodie Foster is natuurlijk een bekende, maar nog belangrijker, ook een goede actrice die de rol van bezorgde moeder goed neerzet. Je voelt gewoon dat ze veel van haar dochter houdt. En de rol van haar dochter Sarah wordt door de jonge actrice Kristen Stewart goed neergezet. Het is toch maar een meisje van zo'n 11, 12 jaar oud die even moet spelen dat ze bijna in coma ligt door een insuline-tekort. Moeilijk dus, maar goed gedaan.
Over de acteerprestaties van de drie dieven ben ik minder te spreken. Burnham, de donkere dief is wat anders dan de rest. Hij wil geen geweld gebruiken en lijkt iets serieuzer dan de andere twee. Zijn rol komt geloofwaardig over, maar de rollen van Junior en Raoul zijn wat minder. Slecht wil ik het niet noemen, maar ze lijken tè veel op de twee boeven uit Home Alone en zijn daardoor niet bepaald serieus te nemen. Ze zouden het leuk doen in een comedy, maar in deze thriller passen deze rollen niet echt. Het is dus niet slecht geacteerd, maar die rollen hadden een ander, serieuzer karakter moeten hebben. Hoe dan ook: het stoorde mij verder weinig in de film.
Ik wilde nog effe een eervolle vermelding geven aan het camerawerk: die was super! Zo zie je de camera langs muren gaan en door een hengsel van een koffiezetapparaat, heel cool! De typische stijl van regisseur David Fincher die eerder onder andere voor prachtfilms als Se7en en Fight Club zorgde, is en blijf fascinerend.
Als je een spannende film wilt zien, moet je zeker naar Panic Room gaan. Misschien niet al te vernieuwend, maar wel heel goed! Gepubliceerd op 24 april 2002