On the line
Door Simon
Lance Bass en Joey Fatone van de geweldige boyband N'Sync maken hun filmdebuut in deze soon-to-be klassieker. Werkelijk, deze film is minstens net zo goed als Crossroads en Glitter, waarin respectievelijk Britney Spears en Mariah Carey hun filmdebuut maakten.
Uiteraard draait muziek net zoals in de hierboven genoemde films een grote rol. Behalve een aantal prachtige hits van N'Sync, bevat de soundtrack van deze film een heerlijk nummer van Britney - 'Let me be' genaamd, and don't we love Britney.
Het verhaal is wat je noemt: verrassend, grappig, leuk, leuk en leuk! Alles draait om knappe kop Kevin (en hij is nog lief ook!), gespeeld door Lance Bass. Elke dag neemt hij de metro naar zijn werk in Chigago. Daar ontmoet hij de liefde van z'n leven (knap, leuk, knap en ook nog eens leuk! en sexy!), maarrr, zoals altijd - als het er op aan komt, begint Kevin te stamelen. Dus ook nu vergeet hij haar om haar naam en telefoonnummer te vragen. En toen was ze weg.
Dramadramadrama natuurlijk. Maar gelukkig heeft Kevin een goede vriendengroep. En die zijn me toch een potje grappig! Echt leuk! Laat me ze even aan je voorstellen:
Rod (Joey Fatone) is de rocker van de groep. Dus die laat winden (hihi) en schopt versterkers om, maar soms ook per ongeluk een meisje d'r enkel kapot (jaja).
Eric is de dommerik van de groep. Lachen dus! Leuk hoor.
Randy is de kakker, en dus de intelligentste van het viertal. Ja, da's logisch. Hij is ook heel leuk!
Samen willen ze nog wel eens een potje BBQ-bal spelen! Da's barbequen tijdens het honkballen. Echt leuk!
Met z'n vieren gaan ze op zoek naar de liefde van Kevin's leven. Want om haar draait het hele verhaal. Wie is dan dat ontzettend geile mokke... ik bedoel - die lieve meid, waar Kevin maar niet over op kan houden? Dat is nou Abbey. En zij is ook leuk! En ze heeft natuurlijk een stomme vriend!
Nou, ik ga d'r maar niet al te veel meer over vertellen, want ik wil natuurlijk niet het einde verklappen. Wel kan ik zeggen dat het allemaal heel erg, ja, leuk is. Hihi. En ze leren ook allemaal iets, dus het gaat ook nog ergens over!
Zelf vond ik de film, het is je misschien al opgevallen, niet zo heel.. erhm.. leuk. Maar, ik heb me geprobeerd in te leven in de wereld van het elfjarige meisje dat voor de eerste keer een film ziet (in de bioscoop nog wel!).
Val je buiten die doelgroep, dan weet ik niet of dit nou helemaal de film is waar je op zit te wachten. Misschien dat je hem gewoon maar moet gaan zien. Gepubliceerd op 9 juli 2002