Om door een ringetje te halen

Door Lisanne
Een navelpiercing klinkt bij niemand onbekend in de oren, oorbellen worden meestal als vanzelfsprekend beschouwd en van een neuspiercing wordt ook niet meer raar opgekeken. Tijden veranderen, laten we maar zeggen. We kiezen er op steeds jongere leeftijd voor om een piercing of tatoeage door of op ons lichaam te jagen. Bijna altijd omdat we het mooi vinden of omdat we ons willen af- of onderscheiden van anderen. Maar wat zijn de voor -en nadelen van het piepkleine gaatje in je tong, of van dat minuscule ringetje in je navel of neus? Waar komt deze vorm van lichaamsversiering nou eigenlijk vandaan? En hoe ver kan je gaan met het piercen?

Modern, of niet?
Het piercen en tatoeëren wordt nu wel in een modern jasje gestoken, maar stiekem is het al eeuwen oud. De Azteken en Maya’s doorboorden hun tong en Romeinse centurions bevestigden een compleet gevechtsschild aan hun tepels. Al zie je niemand meer met een heel gevechtsschild aan het lichaam gepierced rondlopen, het idee komt hier wel vandaan.

Overal

Er is onderhand voor ieder plekje op het lichaam een piercing ‘uitgevonden’. Eén van de populairste piercings is wel de navelpiercing, de meest geliefde piercing onder de meiden. Kijk rond in het zwembad en je hebt zo een paar blinkende navels gespot. De tongpiercing is trouwens ook nog niet zo oud en wordt gekozen vanwege het provocerende karakter en de stimulerende werking die het kan hebben tijdens zoenen. Wil je deze piercing spotten, dan moet je toch eventjes iemand in de mond kijken. Piercings in de geslachtsdelen, oren (Hé! Onze beroemde oorbellen!), tepels, lippen, wenkbrauw. En dan heb je altijd nog de neuspiercing. Een knopje of ringetje aan de linker- of rechterkant van je neus, en guess what, kun je niet kiezen aan welke kant? In het midden schijnt ook mogelijk te zijn!

Alarmbelletjes rinkelen
Máár (natuurlijk, overal zit een ‘maar’ aan) het zetten van piercings is niet geheel zonder risico’s. Het kan zijn dat de piercer een gebrek aan kennis heeft. Dikke pech, want je hebt dan grote kans dat er iets misgaat. Wanneer er per ongeluk zenuwen worden geraakt kan er functieverlies of gevoelloosheid optreden. En dan ben je nog lang niet jarig. Verder kunnen er complicaties ontstaan zoals ontstekingen, abcessen, allergische reacties, vorming van littekenweefsel, uitgroeien en/of afstoten van het sieraad. De overheid heeft er trouwens wel iets aan gedaan om jullie te beschermen (agossie, wat attent!) Er is namelijk een wet die de hygiënevoorschriften voor piercers bepaalt, en hier moeten zij zich dan ook aan houden. Dus check gewoon eventjes www.ggdkennisnet.nl/lchv en doe een klik naar ‘hygiënerichtlijnen’!
Wanneer de piercing er lekker vers in zit moet je het sieraad ook goed verzorgen. Je hoort hier informatie over te krijgen van de piercer zelf, dus zorg ervoor dat je dat ook daadwerkelijk krijgt.

Extreem-extremer-extreemst

Er zijn mensen die zich helemaal niets aantrekken van de gezondheidsregels en er letterlijk op los piercen. Zo ook Elaine Davidson. Met 1903 piercings in haar lichaam staat ze in het guiness book of records bekend als de vrouw met de meeste piercings ter wereld. Haal dat maar eens in!

Eén geruststellende gedachte: het hoeft niet zo extreem, één piercing zie je ook wel. Al met al: Denk er goed over na voordat je aan een ‘blingbling-ding’ begint. Denk daarbij aan je eigen gezondheid, want dat staat voorop (deze woorden zouden van je ouders kunnen zijn).

Heb jij een piercing? Reageer hieronder!

(Om een piercing te laten zetten moet je 16 jaar of ouder zijn. Ben je jonger dan 16, dan moet één van je ouders/verzorgers mee om toestemming te geven.)

Gepubliceerd op 28 september 2006