Nine Queens
Door Simon
Vermoedelijk omdat de filmdistributiemaatschappij denkt dat we het anders niet begrijpen, draait de Argentijnse film in Nederland onder de naam Nine queens in de bioscoop.
Maar het feit dat deze film Argentijns is, beloofd wat. Want, alleen de betere Argentijnse films bereiken het tot de Nederlandse bioscopen, toch?
Juan is beginnend dief en wordt 'voor een dag' onder de hoede genomen door de ervaren Marcos. Marcos laat zijn stagiair allerlei handige trucjes zien en komt erachter dat Juan een jongen is met talent. En nog veel belangrijker, hij heeft een eerlijk gezicht.
Juan is zo'n slechterik nog niet, zijn (tevens criminele) vader zit in de bajes en moet met spoed een schuld van 70.000 peso afbetalen. Op straat sprokkelt hij het benodigde geld bij elkaar. Marcos daarentegen, heeft zich al geheel overgegeven aan het kwade. En heeft, als het er op aan komt, geen greintje respect voor zijn slachtoffers, zijn familie en zijn partners. Hij is, zeg maar, de gluiperd. En dat zorgt er ook voor dat je je constant afvraagt: wie zal wie gaan naaien? Want natuurlijk zijn deze criminelen allebei niet te vertrouwen.
Het begint allemaal pas echt als de twee die kans van 1 op een miljoen tegen de voeten lopen: ze moeten een rijke verzamelaar een vervalsing van de zeer waardevolle Negen Koninginen-postzegels aansmeren. Uiteraard gaat die bepaald niet van een leien dakje.
Het verhaal bouwt wat traag op en echt op het puntje van je stoel zitten doe je nooit echt. Maar tegelijkertijd is het lichtvoetig, geen knallende actiescenes of bombastische soundtrack, maar twee onbekende Argentijnse kruimeldieven die niet weten wat hen overkomt.
De film slaagt er ten slotte in een voldane glimlach op je gezicht achter te laten en daar kan je het voor doen, de bios bezoeken. Gepubliceerd op 12 november 2002