Neus
Wat ruikt mijn neus?
Zurige vachten van beren en buffels. Kruimels kamelenmest. Een pittig odeur van menselijk zweet en dood dier.
We zijn bij het 49e Eurovisie Songfestival. Om ons heen coulissen en lucht met een vleugje mottenballen. De geur van angstzweet die hier hangt is overweldigend.
Waarom bekommeren we ons daarom? Wie probeert te fungeren als wakend schaap, moet niet vergeten ook de neus wat ademruimte te gunnen. Ogen en oren draaien al overuren. Bij deze dus. We maken een kleine verkenningstocht langs wat camera’s niet kunnen filmen: de keerzijde van de roem, de krochten van Istanbul. De roddel en de achterklap. De porno, push-up en het gesmolten plastic. Smell can tell...
Dringt de theaterrook al tot u door? Laten we beginnen!
We besnuffelden haar daarnet al even, de winnende act van de avond: Ruslana, met haar wereldnummer Wild Dances. Zij wervelt – natuurlijk halfnaakt – als de Oekraïense Xena over het podium. Zingt ze echt? Misschien...
Dan zijn er de gespierde mannen – musk –, met ogen als korenbloemen en haren als de korenaren, die slaafs buigen voor onze in yakleer geklede madam. Ter compensatie van deze onmannelijke positie hebben ze beschikking over immense hoorns. Hun impressie van een briesende koe is meesterlijk... Maar ter zake:
Laten we de hoeven verder haasten, richting...
Een penetrante oude-mannenlucht. Het soort dat droog en muf achter het behang van bejaardenhuizen kruipt. Verzuurde aftershave die in wolken opstijgt uit een gebreide spencer, wanneer die bij hoge uitzondering vervangen wordt.
Volgens mij stapten we zojuist het Nederlandse commentaarhok binnen. Ik ruik pruimtabak. Een zweem van de vol verbittering gespuwde fluim toen België ‘ons’ maar 6 punten toekende. Schandalig!
Hoe kunnen onze zuiderburen Re-union afserveren met een schrale 6 punten? Wat is er gebeurd met de broederlijke buurlandensolidariteit? Antwoord: niet veel. Zij is verschoven, Oost-Europa in, de landbouwsubsidies achterna. Ze kunnen daar duidelijk niet zonder elkaar, maar ook niet met elkaar. Op de Balkan vertoonden Albanië, Servië-Montenegro, Bosnië-Herzegovina, Kroatië, Macedonië en Griekenland een zinnenstrelend stukje verbondenheid door elkaar om de beurt de twaalf punten toe te schuiven. Ik ruik de overwinning!
En de doordringende geur van angst die Nederland sindsdien uitwasemt is gemakkelijk te verklaren. “Een oneerlijk Songfestival!” “Chauvinisme en vriendjespolitiek in Oost-Europa!” Daar schermen we mee, maar staat Nederland niet eigenlijk moederziel alleen? We gebruiken België voor de goedkope benzine, Duitsers mogen onze stranden graven voor grof geld. Verder is er weinig over van de Germaanse verbondenheid. Nederland stuurde zijn tien en twaalf punten naar respectievelijk Oekraïne en Turkije.
Broederschap op de Balkan... en dáár zit een luchtje aan?
Gepubliceerd op 18 mei 2004