CD-recensie Meindert Talma - Kriebelvisje
Door Chanson
Negroes
Wie Meindert Talma zegt, zegt The Negroes. Op zijn nieuwe album laat de degelijke Fries zijn trouwe Negroes links liggen, en wordt hij begeleid door gitarist Anne Soldaat en drummer Jeroen Kleijn van labelgenoten Daryll-Ann. Het pakt niet slecht uit, dat moet gezegd. Sterker nog, Kriebelvisje bevat enkele van de mooiste fragmenten uit de carrière van Meindert Talma.
100 punten
Het is alweer het vijfde studioalbum van Meindert Talma, en netals het in 1999 verschenen Dammen Met Ome Hajo (betere titels verzin je niet) gaat ook Kriebelvisje vergezeld met een gelijknamige roman, of andersom. Het mooist zijn dan ook de personages die van Talma een hoofdrol hebben gekregen op de plaat. Stuk voor stuk buitenstaanders, van Leeuwarder bokser Rudy Koopmans tot Sibbele Hietkamp (de bonte hond) en van zanger Rommy tot radiopiraat De Stille Genieter. Op droogkomische wijze beschrijft Talma hun doen en laten, tot in detail, en altijd met een zekere sympathie. Mooist is misschien nog wel het verhaal van Jaap Krol: “Jaap heeft altijd de dikste lol / Altijd als hij iets heel mooi vindt / Steekt hij zijn rechterduim omhoog / En dan roept hij: 100 punten, 100 punten, ik geef jou 100 punten!”
Muzikaal lijkt er zo op het eerste gehoor weinig veranderd. Op het eerste gehoor, de magie zit in kleine details, korte momenten van briljant gitaarspel en eigenaardige pianopartijen van Talma zelf. Zo klinkt het allemaal behoorlijk puur, een stuk échter dan voorganger Leave Stumper, waar drumcomputers en synthesizers geen uitzondering waren. Misschien is het beter zo, Talma lijkt een pure jongen. Het is in ieder geval verfrissend.
Conclusie
De sympathieke droogkloot Meindert Talma bewijst met Kriebelvisje dat hij ook zonder The Negroes overeind blijft, soms zelfs boven zichzelf uit kan steken. Hij neemt je mee naar de Friese Wouden, naar het platteland, naar waar de tijd heeft stilgestaan.
Ik zou eens snel aan je leraar gaan vragen of Kriebelvisje ook op je lijst mag. Gepubliceerd op 24 maart 2003
Wie Meindert Talma zegt, zegt The Negroes. Op zijn nieuwe album laat de degelijke Fries zijn trouwe Negroes links liggen, en wordt hij begeleid door gitarist Anne Soldaat en drummer Jeroen Kleijn van labelgenoten Daryll-Ann. Het pakt niet slecht uit, dat moet gezegd. Sterker nog, Kriebelvisje bevat enkele van de mooiste fragmenten uit de carrière van Meindert Talma.
100 punten
Het is alweer het vijfde studioalbum van Meindert Talma, en netals het in 1999 verschenen Dammen Met Ome Hajo (betere titels verzin je niet) gaat ook Kriebelvisje vergezeld met een gelijknamige roman, of andersom. Het mooist zijn dan ook de personages die van Talma een hoofdrol hebben gekregen op de plaat. Stuk voor stuk buitenstaanders, van Leeuwarder bokser Rudy Koopmans tot Sibbele Hietkamp (de bonte hond) en van zanger Rommy tot radiopiraat De Stille Genieter. Op droogkomische wijze beschrijft Talma hun doen en laten, tot in detail, en altijd met een zekere sympathie. Mooist is misschien nog wel het verhaal van Jaap Krol: “Jaap heeft altijd de dikste lol / Altijd als hij iets heel mooi vindt / Steekt hij zijn rechterduim omhoog / En dan roept hij: 100 punten, 100 punten, ik geef jou 100 punten!”
Muzikaal lijkt er zo op het eerste gehoor weinig veranderd. Op het eerste gehoor, de magie zit in kleine details, korte momenten van briljant gitaarspel en eigenaardige pianopartijen van Talma zelf. Zo klinkt het allemaal behoorlijk puur, een stuk échter dan voorganger Leave Stumper, waar drumcomputers en synthesizers geen uitzondering waren. Misschien is het beter zo, Talma lijkt een pure jongen. Het is in ieder geval verfrissend.
Conclusie
De sympathieke droogkloot Meindert Talma bewijst met Kriebelvisje dat hij ook zonder The Negroes overeind blijft, soms zelfs boven zichzelf uit kan steken. Hij neemt je mee naar de Friese Wouden, naar het platteland, naar waar de tijd heeft stilgestaan.
Ik zou eens snel aan je leraar gaan vragen of Kriebelvisje ook op je lijst mag. Gepubliceerd op 24 maart 2003