Matchstick Men
Door Simon Steenhuis
Een gelikte trailer, een stel goede acteurs en een plot met mogelijkheden. Matchstick Men, geregisseerd door Ridley Scott (Gladiator) leek me een prima filmpje om te zien.
Ik werd niet teleurgesteld.
Nicolas Cage schittert als licht gestoorde meesteroplichter. Hij en zijn partner, Sam Rockwell, zijn rijk geworden door onschuldige oude vrouwtjes en onwetende sukkels geld af te troggelen. Terwijl Rockwell er met volle teugen van geniet, heeft Cage last van zijn geweten en zit daardoor opgezadeld met een aantal fobieën. Hij vindt grote ruimtes eng, wil alles superschoon hebben en eet enkel tonijn. Dat is natuurlijk bron voor een hoop idiote situaties en opmerkingen: "I spent all last week cleaning my carpet, all the while thinking that I should just take a gun and blow my brains out, but I didn't want to because I was worried what it would do to my carpet!"
Deze karakters op zich zijn al genoeg stof voor een leuke film, maar het verhaal begint pas echt als de veertienjarige dochter van Cage voor de deur staat.
Matchstick Men is vooral erg leuk door de geweldige acteerprestaties van Sam Rockwell (Confessions of a Dangerous Mind) en Nicolas Cage. Ook Alison Lohman, 24 jaar oud, brengt geloofwaardig het complexe karakter van de veertienjarige dochter Angela op het witte scherm over. En natuurlijk helpen de komische situaties een hoop.
Minder aan de film is de complexiteit van het verhaal, om alle plot twists recht te doen, had de film een uur langer moeten duren. Bovendien is het even schrikken als je in een komedie als deze, toch nog geconfronteerd wordt met een flinke dosis geweld.
Daar had ik niet zo'n moeite mee, maar het meisje met wie ik erheen ging des te meer. Gepubliceerd op 3 oktober 2003