Leraren: de goede aardige soort

Mijn vorige column ging over leraren die naaihonden zijn. Nu wil ik het van de zonnige kant bekijken. Want, weet je, er zijn leraren die de gave hebben om elke leerling voor zich te winnen. Hoe ze het doen, geen idee. Misschien hebben zij op de lerarenopleiding bij het onderdeel "sociaal met leerlingen" extra goed opgelet.
Omdat ik hou van categorieën wil ik deze leraren indelen in de aardige soort en de goede soort. En de zeldzame goede aardige soort. Dat is dubbel prijs.
De aardige
Het verschil tussen goede leraren en aardige leraren? Aardige leraren zijn mensen met een dosis humor en zelfspot. Ze kunnen tegen een grapje. Leraren die als jij je iPod aan hebt, 'm niet afpakken maar vragen wat je luistert. De eerste schooljaren kan je beter aardige leraren hebben. Want je hoeft dan, let's face it, niet zo veel doen. Er wordt niet zo vreselijk veel van je verwacht, dus is het niet erg dat je meer lol dan les hebt.
Ik had nooit gedacht dit te gaan zeggen, maar je moet van die jaren genieten. Het is niet de beste tijd van je leven, maar het is wel een van de betere.
De goede
De laatste jaren, examenjaren, heb je meer aan goede leraren. Goede leraren weten het respect van leerlingen te winnen. Die leerlingen weten dat, als ze eenmaal hun bek houden, ze echt wat leren. Leraren waarbij je merkt dat je cijfers stijgen als je goed meedoet.
Aardig en goed
Nu heb je ook nog de laatste groep, aardige goede leraren. Zeldzaam, maar als je ze eenmaal hebt zit je goed voor het rest van het jaar. Kortom, je moet maar hopen dat je dit soort leraren krijgt, want er zit er ook een stel tussen van het soort naaihonden.
Voor zover mijn lessenreeks over de verschillende soorten leraren. Dan heb je natuurlijk ook nog de saaie leraren, maar die zijn het niet echt waard om over te schrijven.
De foto bij dit artikel is er één van Erik Maris die samen met zijn campagneteam de Docent van het Jaar 2006 werd. In onze eregalerij staan al deze topdocenten op een rijtje.