K-PAX

De Britse regisseur Iain Softley heeft altijd geprobeerd om aparte films te maken, dat is hem aardig gelukt met Backbeat, Hackers en The Wings of the Dove maar K-PAX is absoluut zijn meest aparte film tot nu toe. Ondersteund door een prachtige soundtrack en de nodige humor is K-PAX een zeer amusante maar zeker ook ingewikkelde film geworden.
Iain Softley heeft twee geweldige acteurs kunnen casten voor deze film. Kevin Spacey, die bijna altijd in ingewikkelde films speelt, is natuurlijk perfect als de K-PAXiaan. Jeff Bridges, die altijd al een van mijn favoriete acteurs is geweest heeft een pracht van een bijdrage geleverd aan de film, als Dr. Mark Powell. Wanneer heeft deze acteur eigenlijk geen prachtrol gespeeld?
Uit het niets verschijnt een man met een zonnebril, waar precies op de plaats waar hij verschijnt een beroving plaatsvind. De poltie is er binnen enkele minuten en houd de man met de zonnebril aan. Deze noemt zichzelf Prot. Later blijkt dat hij niets te maken had met deze beroving, maar hij moet alsnog naar een inrichting omdat hij er van overtuigd is te komen van een planeet genaamd K-PAX.
Dr. Mark Powell (Jeff Bridges) heeft de opdracht gekregen om de vreemde Prot te onderzoeken, een opdracht die heel zijn leven zal veranderen. Alle andere patienten zijn dol op Prot en denken allemaal dat ze met hem meegaan naar de planeet K-PAX. Na een tijdje raakt zelfs Dr. Powell gehecht aan Prot en stap voor stap begint ook hij te geloven dat Prot werkelijk komt van een ander planeet. Maar wat is er waar van dit verhaal, van dit merkwaardige figuur?
Dat is de vraag waar de hele film omdraait en alles wordt pas duidelijk als de honderdtwintig minuten voorbij zijn. Het verhaal zit minstens net zo goed in elkaar als dat het spannend is. Een goed gedoseerde humor doorbreekt voortdurend de trieste atmosfeer. Ondanks het feit dat er geen aktie zit in K-PAX verveelt het verhaal geen moment.
Vanwege het feit dat K-PAX geweldige muziek bevat, krijgt het een eigen tussenkopje. De The X-Files- en Millenium-achtige muziek, die je door de hele film op de achtergrond hoort, zorgt regelmatig voor kippenvel.
Dit is duidelijk het werk van Ed Shearmur (evenals de regisseur afkomstig uit Engeland), die weet altijd mooie muziek te componeren. Zo was hij ook verantwoordelijk voor de soundtrack van Species 2, The Leading Man en Jakob the Liar.
Zelden heb ik zo een mooi soundtrack gehoord en alleen al de muziek van K-PAX is een bioscoop kaartje waard.
Als je houdt van films als The Green Mile, The Usual Suspects en The Sunchaser, dan is K-PAX absoluut iets voor jou. De vette soundtrack, het verrassende einde en de sterke acteerprestaties maken van K-PAX een geweldige film. K-PAX is een must-see voor iedereen, een absolute topper. Gepubliceerd op 21 mei 2002