Jeepers Creepers
Door Rollo Tomasi
De laatste jaren zijn we, na het succes van ‘Scream’, overspoeld met klonen. Een stel tieners wordt achterna gezeten door een man met een mes of een haak. De personages doen zich intelligent voor, maar doen uiteindelijk domme dingen en vinden de dood. En op het eind blijven er één of twee over die de moordenaar te slim af zijn. Niet dat dat iets uitmaakt, want er is altijd wel iemand die z’n werk overneemt, zodat er een sequel kan komen. Dit jaar kwam er echter weinig horror uit Amerika. ‘Jeepers Creepers’, geregisseerd en geschreven door Victor Salva, is één van de weinige, en was meteen ook een behoorlijke hit.
Twee studenten en tevens broer en zus zijn op weg naar huis voor de vakantie. Het zijn twee doorsnee tieners, die tijdens de rit met domme spelletjes en gekibbel de verveling proberen te verdrijven. Maar dan worden ze bijna van de weg gereden door een luid toeterende roestige truck. Even later zien ze de truck bij een eenzaam huis staan, terwijl de schimmige trucker iets dumpt in een afvalkoker. Het lijken wel in lakens gewikkelde lichamen, bebloed en al. De trucker heeft hen echter ook gezien en zet de achtervolging in. Ternauwernood weten ze hem af te schudden. Darry (Justin Long) vindt dat ze terug moeten, want misschien leven de slachtoffers nog. Dat lijkt Trish (Gina Philips) niet zo’n goed idee, maar ze gaat toch akkoord. Ze ontdekken echter meer dan hen lief is….
In de eerste dertig minuten weet Victor Salva de spanning aardig op te schroeven, de personages rijden ergens in Amerika waar je vaak tientallen kilometers lang geen hond tegenkomt, er hangt een broeierige, onheilspellende stilte. Zonder dat de Darry en Trish iets doorhebben nadert er vanuit de verte een truck die de auto lijkt te gaan rammen. Uiteindelijk passeert hij. Salva weet een smerige, roestige ouwe truck zowaar eng te maken. De gebeurtenissen die daar in de eerste instantie op volgen hebben ook nog een hoog kippenvelgehalte, maar daarna gaat het bergafwaarts.
De boel verzandt een beetje in één lange achtervolging waarin de clichés zich opstapelen. De film gaat over the top, wat een stuk van de spanning wegneemt. Verder laat Salva ook te veel van de ‘Creeper’ zien, waardoor het laatste restje spanning weggenomen wordt. Een gezichtsloos gevaar is immers altijd enger omdat je niet weet wat je kunt verwachten.
Daarnaast wordt de film te uitleggerig; als je eenmaal weet hoe de vork in de steel zit, vraag je je toch af waarom de Creeper zo omslachtig te werk is gegaan.
Niet dat het echt slecht wordt, maar spannend is het in ieder geval niet meer. En van de ontknoping had toch wel wat meer gemaakt kunnen worden, het heeft maar weinig impact. Wel zo fijn is dat Salva geen, zoals in het slasher-genre gebruikelijk lijkt te zijn, irritante personages laat opdraven met als enige functie vermoord te worden.
Als je je doorgaans goed kunt vermaken met tienerslashers, dan zal ‘Jeepers Creepers’ je niet teleurstellen, het is één van de betere in het genre. Mensen die wat kieskeuriger zijn, kunnen misschien beter hun geld ergens anders aan besteden. Gepubliceerd op 18 januari 2002