Imagebuilding

Tevreden kijk je ’s morgens in de spiegel; donkergrijze ogen in een diepgebruind hoofd met een volle bos haar, staren je aan. Ja jongen, je ziet er weer goed uit, denk je tevreden. Toch zou je misschien eens wat aan die hangende oogleden moeten doen. Stel je voor dat je daarop afgerekend zou worden! Na een uitgebreide douche trek je je kast open. Een grijs pak met een rode das was je door velen aangeraden. Ondanks dat kies je voor de lichtblauwe, van rood zou men nog eens rare dingen kunnen gaan denken… Bovendien kleurt babyblauw beter bij je ogen en niet te vergeten het mantelpakje van je vrouw! Dan een telefoontje; of de afspraak morgenmiddag verplaatst kan worden naar ’s ochtends? Je besluit niet als een oude zeur over te komen en niet moeilijk te doen. Je zet de tv aan. Een reclamespotje van de concurrent komt voorbij. Het irriteert en vlug zap je naar een andere zender om naar het dagelijkse journaal te kijken. Dat had je beter niet kunnen doen want je ziet dat je populariteit is gedaald. Vlug bel je je PR-manager en bespreekt wat je met je imago aanmoet. ‘Ga vanmiddag weer kitesurfen’, luidt het advies, ‘en neem je dochter mee. Vergeet je trouwens je dieet niet?’ Zuchtend geef je antwoord dat je heus wel weet dat je de rest van de bevolking een goed voorbeeld moet geven, maar dat dit toch wel heel erg ver gaat. ‘Je wilt toch winnen?! Doe er dan wat voor!’ wordt er terug gesnauwd. Dan gaat de bel en moet je naar je eerste van de zoveel afspraken deze dag… ’s Avonds plof je moe in bed. De kranten hadden vandaag weer een vernietigend oordeel over je; een hark, wat een stijve man, hij toont zijn gevoelens niet, die kleren kunnen echt niet! Enfin, je zult jezelf toch wat meer moeten presenteren de komende maanden. Na de verkiezingen, als je dan eenmaal president van Amerika bent, komen die standpunten wel een keer aan de orde… Gepubliceerd op 3 augustus 2004

---