Het goede voorbeeld

Door Femke

"Niet slurpen met de soep",
"Ouderen met U aanspreken",
"Niet rennen in een winkel",
"Niet gillen, schreeuwen, stampen in een winkel."

Enkele zinnen die ieder kind wel eens van zijn of haar ouders gehoord zal hebben. Maar hoeveel trekken we er ons eigenlijk van aan?

Ouders na-apen
Ouders hebben een voorbeeldfunctie, vooral voor peuters en kleuters. Alles wat ze doen, wordt namelijk nageaapt door deze jonge wezens. Om even een voorbeeldje te geven. Van de week hoorde ik de volgende zin: "Mam, ik heb sigaretten." Niet een hele bijzondere zin, wanneer het kind in kwestie rookt. Maar degene die deze uitspraak deed was mijn driejarige zusje. Ze stak dan weliswaar geen echte sigaret in haar mond, slechts een kleurpotloodje, maar toch: Om zo jong al bezig te zijn met verslavende praktijken, is nou niet bepaald een heel geruststellende gedachte.

Flauwvallende buurvrouw
Verder moet je als ouder oppassen met het gebruik van scheldwoorden. Tenzij je graag wilt dat de eerste woorden die je kind uitspreekt zó slecht zijn, dat de buurvrouw flauwvalt en de peuterjuffrouw geen woord meer uit kan brengen. Ook als het om eetgewoonten gaat hebben ouders inspraak op het gedrag van het kind: "Niet met je handen eten", "genoeg melk drinken, want daar word je groot en sterk van," ook zorgen ze voor enige uitbreiding van het voedingspatroon: Want als het aan de kids zou liggen, zouden elke dag de 4 P´s (poffertjes, patat, pannenkoeken en pizza) wel op tafel mogen komen. Je kunt dus wel stellen dat ouders je aardig op weg helpen, maar helaas geven ze je niet in alles het goede voorbeeld.

Leren duitse woordjes stampen
Zo wacht ik namelijk nog met smart op de dag dat mijn moeder het goede voorbeeld geeft over hoe je snel 329 Duitse woorden in je hoofd stampt, het moment waarop je vader je advies geeft over wat het beste excuus is na een dagje spijbelen, maar ach: Als ze altijd het goede voorbeeld zouden geven, blijft er ook niks meer over om zelf te ontdekken!

Gepubliceerd op 2 december 2009