Good Bye Lenin!

Mocht het je ontgaan zijn: de vroegere DDR is, mede dankzij Good Bye Lenin!, weer helemaal ‘in’. In Duitsland kun je de televisie niet aanzetten of je krijgt een “Ostalgie”-show te zien. Hierin rijden Trabantjes (Oost-Duitse autootjes) af en aan, en consumeren mensen voedsel uit de vroegere heilstaat. Klinkt wat vreemd? Wacht maar tot je het verhaal van Good Bye Lenin! te horen krijgt.
De 21-jarige Alex (Daniel Bruhl) woont, sinds zijn vader hen in de steek liet, samen met zijn moeder in Oost-Berlijn. Van één van de vele alleenstaande moeders werkte ze zich op tot een gewaardeerd partijlid dat zich inzette voor de kinderen van de Communistische Heilstaat. In oktober 1989 krijgt ze echter een hartaanval bij een politieke demonstratie en raakt in een coma. Wanneer ze hieruit ontwaakt is het communisme, samen met de muur, al maanden gevallen. Het wakker worden in een compleet andere wereld is een goed gegeven, dat perfect wordt uitgewerkt. Zoon Alex is namelijk gewaarschuwd dat de minste opwinding alsnog zijn moeders einde kan worden, dus besluit hij te doen alsof de DDR nog intact is. In de 79 vierkante meter grote – of kleine – flat leeft de heilstaat voort. Samen met een vriend maakt Alex ‘oude’ nieuwsuitzendingen en zoekt naar oude levensmiddelen. Het wordt echter steeds moeilijker voor hem om de waarheid voor zijn moeder verborgen te houden. Ze zal toch weer eens naar buiten willen…
Ik zal niet alle fratsen verraden die Alex gebruikt om zijn moeder voor de gek te houden, of uiteenzetten hoe het uiteindelijk afloopt. Het is leuker om het zelf te zien. Wellicht gaan een paar DDR-grappen aan onze generatie voorbij, maar dit doet niks af aan de film, die welbeschouwd helemaal nergens over gaat.
Gepubliceerd op 14 november 2003