Gaming doctor
Tegenwoordig zijn er veel jongeren, en dan vooral jongens, die hele dagen achter de spelcomputer doorbrengen. Nintendo, X-box, Playstation of een pc, de keus is ruim genoeg. Mijn broertje is ook zo’n type. Dagenlang zit hij uren achtereen te staren naar een beeldschermpje terwijl zijn vingers razendsnel over de knoppen vliegen. Al mompelend speelt hij vele bloederige spellen uit om vervolgens weer aan het volgende te beginnen. Voordeel voor de familie is dat hij zoet achter de computer zit en wij geen last hebben van zijn puberale buien zo nu en dan (lees: vaak). Toch zijn er veel nadelen; vervetting, onredelijke eisen wat betreft computergebruik, het verslechteren van zijn sociale leven (en dan bedoel ik niet zijn digitale vrienden), het vergeten van afspraken, maar vooral het achteruitgaan van schoolprestaties. Eigenlijk had ik de hoop dat mijn broertje later rijk en geslaagd in het leven zou worden wel opgegeven.
Totdat ik een artikel op internet tegenkwam:
“Chirurgen die geregeld videogames spelen zijn beter in laparoscopische operaties dan chirurgen die dat niet doen, zo blijkt uit Amerikaans onderzoek. Dat komt volgens de onderzoekers doordat hun motoriek, reactievermogen en oog-handcoördinatie beter zijn getraind. Chirurgen die minstens drie uur per week op de Nintendo of de Playstation spelen maken bij laparoscopische operaties, buikoperaties die worden uitgevoerd met behulp van een videocameraatje en met joysticks bediende instrumenten, 37 procent minder fouten dan hun collega\'s die geen videogames spelen. Bovendien opereren ze sneller, zo blijkt.”
Oftewel, er ligt een gouden toekomst voor de computergeneratie in het verschiet!
Mijn voorstel is om chirurgen verplicht iedere week een paar uurtjes spelletjes te laten doen, om de overlevingskans van de patiënten te vergroten. Sterken nog, indien men wil dat de resultaten van laparoscopische operaties optimaal zijn, neemt men mijn broertje aan. Je hebt zeker iemand in huis met een optimale oog-handcoördinatie. Dat hij geen verstand heeft van medicijnen, ziektes en mankementen moet dan maar even bijgespijkerd worden (geen onoverbrugbaar iets, toch…?)
Is zijn toekomst toch niet zo hopeloos als ik eerst dacht…
Gepubliceerd op 5 juli 2004