Finding Nemo

Door Rollo Tomasi
Disney mag blij zijn dat ze de films van Pixar hebben om hun naam op te plakken, anders zouden ze weleens in financiële problemen kunnen komen. Disney's animatiefilms de laatste tien jaar zijn niet veel meer dan "aardig" te noemen, terwijl Pixar tot nu toe slechts topkwaliteit levert. Na Toy Story, A Bug's Life, Toy Story 2 en Monsters, Inc. stelt ook Finding Nemo niet teleur.

Vegetarische haaien

De held van het verhaal is de clownsvis Martin (Albert Brooks), de alleenstaande vader van Nemo (Alexander Gould). Een barracuda heeft Martins vrouw en alle andere eitjes opgegeten. De overbezorgde Martin doet er dus alles aan om Nemo niks te laten overkomen. Maar Nemo moet naar school, dus dat betekent dat Martin hem niet meer 24 uur per dag in de gaten kan houden.
En inderdaad, zodra Nemo de kans krijgt zwemt hij, onder druk gezet door z'n klasgenootjes, er vandoor. Maar hij ziet een duiker over het hoofd en wordt gevangen genomen en komt in een aquarium terecht bij een tandarts. Terwijl Nemo en z'n aquariumgenoten ontsnappingspogingen doen, beleeft Martin samen met de blauwe vis zonder korte termijngeheugen Dory (Ellen DeGeneres) een boel avonturen in hun poging te achterhalen waar Nemo zich bevindt. Zo kruisen schilpadden, kwallen, vegetarische haaien en een walvis hun weg.

Lust voor het oog

Net als de voorgaande Pixar films is ook Finding Nemo weer uitstekend familievermaak. Het verhaal verveelt geen moment, het is grappig voor jong èn oud (I'm H2O intolerant!) en de film is een lust voor het oog. Eén van de meest kleurrijke animaties die ik ooit heb gezien.
In tegenstelling tot Disney films zitten die van Pixar niet vol met liedjes, en hoewel er wel een moraal in zit (geef je kinderen een beetje ademruimte) wordt deze zeker niet op een prekerige manier gebracht.
De stemmen zijn perfect. Albert Brooks klinkt lekker neurotisch, Ellen DeGeneres is aanstekelijk als de maffe Dory en Alexander Gould gaat als Nemo gelukkig niet irriteren. Aangezien de film zich bij Australië afspeelt worden veel bijrollen door Australische acteurs ingesproken. In de Nederlands gesproken versie kan je de stemmen horen van o.a. Ron Brandsteder, Hennie Huisman en Beau van Erven Dorens.

Conclusie

Of je nou 8, 18 of 80 bent, Finding Nemo is één van die zeldzame films die echt voor iedereen leuk is, zolang je jezelf maar graag laat meesleuren door het verhaal. Gepubliceerd op 27 november 2003