Final Destination 2

Tja, wat valt er te vertellen over Final Destination 2..?
Het verhaal is haast identiek aan dat van Final Destination; en heeft ook nu niet veel om het lijf. Maar laten we wel wezen, voor de plot ga je er niet heen. Deze film ga je zien voor het horror-effect, liters nepbloed en ingenieuze moorden.
Op dit aspect van de film lijkt regisseur David R. Ellis namelijk al zijn aandacht geconcentreerd te hebben; de special effects zijn om je vingers bij af te likken, zogezegd.
Tienermeisje Kimberly (A.J. Cook) ziet in een visioen hoe zij, haar vrienden en tientallen andere weggebruikers sterven door een gruwelijk ongeluk. Doordat ze deze voorkennis heeft, kan ze het ongeluk voorkomen.
Maar de Dood is het hier niet mee eens. Als je eenmaal op zijn lijstje staat, dan moet en zal je ook. Hoe lang hij je ook achterna moet zitten en hoe moeilijk het ook is je te laten sterven. Desnoods probeert hij je te doorboren met een surfplank... Kimberly moet nu een plan bedenken, voordat ook zij eraan gaat. Ze wordt onder andere bijgestaan door Clear Rivers (Ali Carter), een overlevende van Flight 180 waar de vorige film om draaide.
De ‘ster’ van deze film is eigenlijk de Dood. Mensen worden altijd aangetrokken tot dit begrip. Eens overkomt het je, maar doorgaans weet je niet wanneer en hoe. Ook het feit dat de Dood een onzichtbare maar uiteindelijk een onontkoombare ‘vijand’ is, spreekt tot de verbeelding. Vooral het idee dat alles een vooropgezet plan is, is intrigerend; het zou je bij wijze van spreken zelf kunnen overkomen...
Wat je van Final Destination 2 vindt ligt eraan in hoeverre je tegen bloed kan. Voor wie zich niet stoort aan een voorspelbaar verhaal, is deze film leuk om te zien. Je zit niet constant op het puntje van je stoel, maar het is fijn griezelen en gruwelen bij de vergezochte en bizarre, maar daardoor des te leukere moorden. Gepubliceerd op 8 april 2003