Eternal Sunshine of the Spotless Mind
Door Mari
Charlie Kaufman's ode aan de liefde, dat is Eternal sunshine of the spotless mind. De favoriete freak van Hollywood heeft het 'm weer geflikt. En dat terwijl liefde eigenlijk een vreselijk uitgemolken onderwerp is. Daarom is denk ik besloten het redelijk simpel te houden. Wat dat betreft; Jim Carrey -met raar baardje- en Kate Winslet -met spuuglelijk haar- vinden ze iets in elkaar, om het vervolgens weer kwijt te raken en een grote misstap te begaan door hun geheugen te laten wissen.
Als je ook maar een halve recensie van Enternal Sunshine hebt gelezen, weet je dat je je schrap zou moeten zetten zodra je in de bioscoop zit. Sommige mensen schijnen de film niet eens in één keer te kunnen begrijpen. Ik ging zitten, draaide mijn hersenen alvast in de knoop en dacht: Kom maar op!
Hoofdpersoon in de film is Joel Barish (Jim Carrey). Hij heeft een saaie baan en een saai leven. Maar daar gaat het niet om. Het belangrijkste is dat hij op een gegeven moment Clementine (Kate Winslet) ontmoet. Het klikt tussen hen vanaf hun eerste ontmoeting en er ontstaat een romance. Wanneer deze na een jaar zeer dramatisch op de klippen loopt, ontdekt Joel dat Clementine haar herinneringen aan hem heeft laten wissen bij een obscuur bedrijfje. Op zijn ongeloof volgt al snel boosheid en hij besluit in een opwelling hetzelfde te laten doen. Tijdens het proces ontdekt hij echter dat hij een fout heeft gemaakt. Clementine en hij zijn zo gelukkig geweest, hij wil die herinneringen helemaal niet kwijt. Maar dan is het al te laat.. of niet?
"Nu al de conclusie?!", denk je. "Maar ik weet nog helemaal niks!"
Precies, en dat is maar goed ook. Eternal Sunshine moet je over je heen laten komen, in al haar geniale gekkigheid. Een heel scala aan emoties zal aan je voorbijtrekken en ik betwijfel of je het droog zal houden. Maar dat is niet erg. Een ode aan de liefde. En wat voor één.
Gepubliceerd op 22 september 2004